- توضیحات
- نویسنده: حزب همبستگی افغانستان
- رده: اعلامیه‌ها
اسارت مردم افغانستان تحت اشغال امریکا و ناتو و دست‌نشاندگان داخلی شان هفده ساله شد. دیگر بر اکثریت مطلق افغان‌ها، سوای آنانی که دالر و کرسی چشم و وجدان شان را کور ساخته، ثابت گردیده است که تجاوز نظامی امریکا، وطن و مردم ما را عمیقتر در گودال خون و فساد و بدبختی غرق کرده به میدان خطرناک رقابت‌های امپریالیستی مبدل ساخته است. متجاوزان امریکایی و متحدانش با شعارهای زیبای «دموکراسی»، «جنگ با تروریزم»، «حقوق زن» و «بازسازی» بر ماتمکده‌ی ما یورش بردند تا به خاطر منافع استراتیژیک و اقتصادی شان مردم خسته از جنگ ما را باز هم قربانی سیاست‌های شوم شان سازند. هفده سال حضور نظامی امریکا و ناتو، از جمله سیاه‌ترین روزهای تاریخ ماست که علاوه بر قتل‌عام صدهاهزار افغان، روی کار آوردن و تقویت انواع باندهای خطرناک تروریستی و رهزنان، تبدیل افغانستان به فاسدترین و مافیایی‌ترین کشور جهان، رشد کم‌سابقه تولید و قاچاق مواد مخدر، تاراج ذخایر زیرزمینی دست‌نخوره وطن ما، افزایش فاصله بین فقر و سرمایه، تباهی و دربدری اکثریت نفوس کشور، ستم وحشیانه بر زنان و سوءاستفاده رذیلانه از نگون‌بختی‌های آنان، فرار جمعی جوانان درمانده و بیکار و فراوان فجایع دیگر پیامد آن به شمار می‌روند.
- توضیحات
- نویسنده: حزب همبستگی افغانستان
- رده: اعلامیه‌ها
در نود و نهمین سالروز استقلال کشور قرار داریم، استقلالی که با خون مردم سلحشور، مشروطه‌خواهان پیشرو افغانستان و رهبری شاه امان‌الله رقم خورده است؛ استقلالی که برای تحقق آن، زنده‌یاد شهید سرور واصف و همرزمان سربه‌کف او شعار «ترک مال و ترک جان» را نعره کشیدند؛ استقلالی که آزادی‌های معین و حقوق ابتدایی را برای زنان و دیگر اقشار تحت ستم کشور به ارمغان آورد؛ استقلالی که برای نخستین بار یخ مستعمرات بریتانیا را شکست و مایه الهام برای سرزمین‌های متعدد جهت رهایی از یوغ استعمار پیر شد؛ استقلالی که افغانستان را به پناهگاه امن و حامی صدیق انقلابیون منطقه از جمله هندوستانی‌ها مبدل کرد. و استقلالی که متاسفانه دیگر نداریم.
- توضیحات
- نویسنده: حزب همبستگی افغانستان
- رده: اعلامیه‌ها
بار دیگر نجیب‌ترین و پاک‌ترین اقلیت افغانستان، سیک‌ها و هندوها، به دردناک‌ترین صورت ممکن به خاک و خون کشانیده شدند. به تاریخ ۱۰ سرطان ۱۳۹۷ درحالی‌که شهر جلال‌آباد به‌خاطر «تشریف‌فرمایی» اشرف غنی تحت تدابیر شدید امنیتی قرار داشته و حتا هوتل‌ها از مسافران تخلیه گشته و مارکیت‌ها جبرا مسدود بودند، در حمله انتحاری‌ای ۱۹ تن به‌شمول ۱۷ برادر سیک و هندوی ما به شهادت رسیده و ۱۰ تن دیگر مجروح شدند. این قتل‌عام موحش در برابر مقر ولایت به وقوع پیوست که آنان انتظار ملاقات با اشرف غنی را داشتند. رییس‌جمهور پوشالی وعده دروغین داده بود که گویا به قضیه غصب جایدادهای شان توسط جنگسالاران و زورمندان محلی رسیدگی خواهد کرد. بنابر گفته‌ی شاهدان عینی، سران سیک به‌طور مکرر با دفتر حیات‌الله حیات والی ننگرهار تماس گرفته تقاضای ورود به داخل را نموده بودند، اما باوجودی که اشرف غنی در سخنرانی‌اش از ریسک بلند امنیتی سخن گفته بود، آنان در روی جاده ساعت‌ها در انتظار نشانیده شدند تا این که به‌صورت هولناکی قربانی گشتند.
- توضیحات
- نویسنده: حزب همبستگی افغانستان
- رده: اعلامیه‌ها
خاطرات سیاهروزهای ۷ و ۸ ثور در ذهن مردم ما تازه بوده که ۱۰ثور روز دردناک دیگری را ثبت تاریخ کرد. هنوز خون قربانیان حملات انتحاری وحوش طالبی و داعشی در جاده‌ها نخشکیده که بار دگر جوی خونی در شش‌درک کابل جاری گشت. در این حمله که ظاهرا مسئولیت آنرا داعش بر دوش گرفت، عمدتا خبرنگارانی که برای پوشش انتحاری اولی در ساحه حضور یافته بودند از جمله محرم درانی (رادیو آزادی)، عبادالله حنان‌زی (رادیو آزادی)، یارمحمد توخی (طلوع‌نیوز)، غازی رسولی (تلویزیون یک)، نوروز علی‌رجبی (تلویزیون یک)، شاه‌مری فیضی (خبرگزاری فرانسه)، سلیم تلاش (تلویزیون مشعل)، علی سلیمی (تلویزیون مشعل) و سباوون کاکر (رادیو آزادی) جان باخته و عده‌ای دیگر هم زخمی شدند. همزمان، احمدشاه خبرنگار بی‌بی‌سی در خوست از سوی افراد ناشناس به ضرب گلوله به شهادت رسید.
- توضیحات
- نویسنده: حزب همبستگی افغانستان
- رده: اعلامیه‌ها
سال پرخون دیگر را پشت سر گذاشتیم و سیاهروزهای ۷ و ۸ ثور از راه رسیدند؛ روزهای شومی که هر بار با فرا رسیدنش، زخم‌های قربانیان آن تازه می‌شود. دو روز خونینی که یکی زمینه اشغال سوسیال-امپریالیزم شوروی را فراهم کرد و دیگرش جاده را برای اشغال وطن ما توسط پاکستان، ایران، عربستان و نهایتا امریکا و ناتو صاف نمود. ۷ ثور آغازگر جنایت و وطنفروشی در کشور بود و میلیونها کشته، زخمی و انسان‌های دربدر به جا گذاشت. ملتی که آرزو داشت با شکست مفتضحانه شوروی و پوشالیانش در فضای انسانی و آرامش بسر برند، اما هیولاهای ۸ ثوری نه تنها حاصل این همه قربانی‌های ملت را برباد دادند که در نخستین روزهای ورود نحس شان به کابل، این شهر زیبا را به مخروبه مبدل ساخته، هفتادهزار تن از ساکنان بیگناهش را شهید و محشری برپا کردند که تاریخ کشور کمتر نظیر آن را به خود دیده بود. از همین رو مردم ما به درستی شعار «۸ ثور سیاه‌تر از ۷ ثور» را سر دادند.
دردا که چپاولگرانِ هست و بود افغانستان و قاتلانی که ملت ماتمدار ما را از دم تیغ کشیدند، امروز تحت پرچم امریکا مصروف دور دیگری از آدمکشی و خیانت و تاراج اند. اینان یکدیگر را در آغوش گرفته بر خون و اجساد مردم افغانستان قهقهه می‌زنند. گلابزوی، تنی، طاقت و دیگر میهنفروشان خلقی-پرچمی که از سر و روی شان خون مردم جاریست، به دست‌بوسی گلبدین راکتیار شتافته این قصاب کابل را کبوتر صلح تبلیغ می‌کنند.
- توضیحات
- نویسنده: حزب همبستگی افغانستان
- رده: اعلامیه‌ها
۱۶۰ سال قبل از امروز، خیزش زنان کارگر در نیویارک مایه‌ی الهام برای مبارزات رهایی‌بخش زنان گردیده، در سال ۱۹۱۰ بنابر پیشنهاد کلارازتکین، هشتم مارچ منحیث «روز جهانی زن» تثبیت گردید. البته دولت‌ها و نهادهای ارتجاعی تلاش دارند این روز را از مضمون سیاسی و عدالت‌خواهانه تهی ساخته در سطح برگزاری محافل بی‌ارزش و تبریک‌گویی به زنان کاهش دهند. اما، هشتم مارچ با خود‌گذری‌ها و خون زنان بالنده و مبارز همچون روزا لوکزامبورگ، سکینه جانسز، مینا، ناهید ساعد، وجیهه، برتا کاسرس، زویا، شیرین‌علم هولی، مونیکا آرتل، مرضیه احمدی اسکویی، کارمن اگوادو و همرزمانش، خواهران میرابال، جیلان اوزلاب، تانیا، لیلا قاسم و صدها زن آگاه دیگر گره خورده است.
- توضیحات
- نویسنده: حزب همبستگی افغانستان
- رده: اعلامیه‌ها
در ۲۰ جنوری ۲۰۱۸، دولت فاشیستی ترکیه به ادامه جنایاتش، به‌طور رسمی اعلام نمود که برای سرکوب «تروریست‌های پی.کی.کی» و داعش بر عفرین حمله می‌نماید. این دولت مستبد و جنایت‌پرور برای انحراف اذهان عامه داخلی و جهانیان، داعش را نیز با این منطقه گره زد ولی بر همگان روشن است که تقریبا بساط این گروه قسی از سوریه برچیده شده و بخصوص در عفرین و حوالی‌اش خبری از آنان نیست. مهمتر از همه بر اساس گزارش‌های مراجع معتبر، دولت اردوغان از حامیان سرسخت داعش بوده و در حمله بر کوبانی نیز نظامیان ترکیه در لباس داعش شرکت داشتند. حداقل رابطه دیرینه و تنگاتنگ ترکیه با گلبدین خونریز، مشهور به «قصاب کابل»، دلالت بر حمایت این دولت مستبد از پلیدترین نیروها می‌کند. برعلاوه، دولت خون‌آشام اردوغان همان داعشی‌های گذشته را زیر چتر نیروی چندهزاری «ارتش آزاد سوریه» تسلیح و تمویل نموده و در کنار ارتش رسمی ترکیه به جان مردم دربدر این منطقه رها کرده است. دولت اخوانی ترکیه که خصومت دیرینه با خلق ستمدیده کورد دارد، هرگز نمی‌خواهد آنان در صلح و آرامش بسر برده از آزادی و عدالت بهره‌مند گردند به همین دلیل پیاپی دست به توطئه‌های رسوا زده علیه آنان به زور و دهشت متوسل می‌شود.
- توضیحات
- نویسنده: حزب همبستگی افغانستان
- رده: اعلامیه‌ها
به تاریخ ۱۷ اکتوبر ۱۹۹۹، سازمان ملل متحد، ۲۵ نوامبر را که با قتل ددمنشانه سه خواهر مبارز اهل دومینکین معروف به «خواهران میرابال» رقم خورده، منحیث «روز جهانی منع خشونت علیه زنان» تصویب نمود.
شاید در هیچ نقطه‌ای از جهان به اندازه افغانستان در سطح حرف از «آزادی زنان» و «رفع خشونت علیه زنان» و دیگر شعارهای دلپسند سخن به میان نیامده باشد. بخصوص طی یک‌ونیم دهه تجاوز امریکا و نصب غلامانش، زن افغان متاعی برای نمایشات مسخره و عوامفریبی‌های خاینانه اشغالگران و دست‌نشاندگانش گردید تا با آن واقعیت ارتجاعی، ستم‌کارانه و پلید شانرا بپوشانند. سربرآوردن سمارق‌وار صدها انجیوی به‌اصطلاح «مدافع حقوق زن» و فندهای میلیون دالری زیر این نام، همه تلاش‌های امریکا و غرب برای پوشانیدن ماهیت واقعی جنگ جنایتکارانه شان در کشور ما بود تا وانمود سازند که نه برای چپاول افغانستان بلکه برای بهبود زندگی زنانش به اینجا لشکرکشی کرده‌اند. فقط یک مشت زنان ویترینی و خادم بیگانگان و جنگسالاران جنایت‌پیشه از نوع ناهید فرید، شکریه بارکزی، فوزیه کوفی، آمنه بلخی، قدریه یزدان‌پرست، فاطمه گیلانی، آمنه افضلی، سیما سمر، آزیتا رفعت، شینکی کروخیل و... به مقام و دالر و نام و نشان رسیدند اما اکثریت مطلق زنان افغان در این ماتمسرای ویران و تحت حاکمیت خون‌خواران بنیادگرای حکومتی و طالبی و داعشی عذاب‌کش شده، فریاد جگرسوز شان از هرگوشه سرزمین ما بلند است. دیگر حتی سازمان‌های جهانی حقوق بشری نیز انکار نمی‌توانند که زنان افغان بدتر از دوران مکدر طالبان زیر بار ستم بوده با شرایط فاجعه‌بار مواجهند.
- توضیحات
- نویسنده: حزب همبستگی افغانستان
- رده: اعلامیه‌ها
در ۱۳ سنبله (شهریور) ۱۳۹۶ تیرباران دو کولبر کورد هریک حیدر فرجی ۲۱ ساله و قادر بهرامی ۴۱ ساله توسط پاسداران مرزی رژیم تبهکار خامنه‌ای-روحانی، موجی از اعتراضات را در شهرهای مختلف کوردستان تحت حاکمیت ایران در پی داشت. هزاران تن به جاده‌ها ریخته و انزجار شان را از جنایت مداوم این رژیم منفور بر کوردها و دیگر مردم ستمدیده ایران ابراز نمودند.
- توضیحات
- نویسنده: حزب همبستگی افغانستان
- رده: اعلامیه‌ها
هفتم اکتوبر یادآور روز شومی است که مردم ما را عمیقتر در گودال وابستگی و دهشت و جنایت و تیره‌روزی فرو برد. درست شانزده سال پیش دولت اشغالگر امریکا و ناتو بم‌ّهای شان را زیر نام «صدور دموکراسی» و «آزادی زنان» بر ملت دردمندی ریختند که از سه دهه تحت حاکمیت جنایت‌پیشه‌ترین دولت‌ها از نوع خلقی و پرچمی، تنظیم‌های هفت‌گانه پشاوری و هشت‌گانه تهرانی و طالبان ددمنش با حمایت کامل باداران شرقی و غربی و منطقوی شان، همه‌روزه زجرکش می‌شدند. اما با اشغال میهن ما، مصایب و آلام مردم افغانستان فزونی یافتند: قریه‌های ما هرروز هدف حملات هوایی نیروهای خونریز امریکا و ناتو قرار می‌گیرند که بیشتر قربانیان را زنان و کودکان می‌سازند؛ روستانشینان در میان سنگ طالب و داعش و اربکی خرد می‌شوند؛ شهریان در انتحار و انفجار خوکان طالبی و داعشی تکه تکه می‌شوند؛ موش‌های جنگسالار را به گرگ‌های هار بدل کرده بر سرنوشت ما حاکم ساخت و در تازه‌ترین مورد «قصاب کابل» نیز با ناز و کرشمه پذیرایی شده در کنار دیگر جانیان نصب گردید؛ تفرقه مذهبی به‌طور سازمان‌یافته دامن زده می‌شود که نخستین قربانیان آن هموطنان بیگناه ما اند؛ سرزمین ما به میدان جنگ و رقابت‌های قدرت‌های منطقوی و جهانی مبدل شده هرآن خطرات مدهشی تهدیدش می‌کند؛ دستان خونین رژیم‌های پلید ایران و پاکستان تا آخرین حد در وطن ما باز گذاشته شده خاک ما به جاسوس‌خانه نهادهای استخباراتی آنان بدل گشته است، تولید و قاچاق موادمخدر تعیین‌کننده اقتصاد این کشور می‌باشد و سه میلیون معتاد هم پیامد آن؛ زنان نگونبخت ما همچنان در دوزخ سوزان کباب می‌شوند؛ فساد و گندیدگی و خیانت در تار و پود رژیم مزدور آنچنان تنیده که رهیدن از آن به چندین دهه کار طاقت‌فرسا نیاز دارد و هزاران مصیبت و فجایع دیگر.
مقالات برگزیده
مقالات رسیده
هنر و ادبیات
از صفحات تاریخ ما
تعداد مهمانان حاضر: 153 نفر