باید جلادان حاکم در ایران را احضار و به محاکمه کشانید!
- رده: اعلامیه‌ها
- نویسنده: حزب همبستگی افغانستان
- منتشر شده در دوشنبه، 26 جوزا 1399
در ۱۸ جوزای ۱۳۹۹، جمعی از جوانان حزب همبستگی در اعتراض بر آتش‌کشیدن چند پناهجوی افغان در یزد بر درب و لوحه جاسوس‌خانه رژیم ولایت فقیه در کابل رنگ سرخ پاشیده و علیه دولت خون‌آشام ایران که عامل توهین و تحقیر و قتل پناهجویان بی‌پناه افغان و زندان، شکنجه و کشتار هزاران ایرانی آزاده و انقلابی می‌باشد، شعارهایی سر دادند. به تعقیب آن در مزار، بامیان، جلال‌آباد، هرات، فراه و لغمان نیز چنین اعتراضاتی برپا شد و در ضمن تصاویر سرجلادان این دستگاه منفور چون خمینی، خامنه‌ای و روحانی را به آتش کشیدند. به ادامه، اعضا و هواداران حزب همبستگی همراه با چند تشکل دیگر افغان مقیم اروپا، در شهرهای مختلف طی اکسیون‌هایی خشم شان را مقابل بیرحمی و ستم بر پناهجویان افغان ابراز نمودند.
به دنبال این حرکت‌های عدالت‌خواهانه، قوله رژیم آزادی‌کش ایران بالا شده، ابتدا از طریق چوبدست‌های فیسبوکی خود شروع به تبلیغات کرد که گویا این دشمنی با زبان فارسی است و «از سوی امریکا برای محدود ساختن نقش ایران در افغانستان» راه‌اندازی می‌شوند. سپس وزارت خارجه ایران با طمطراق تمام اعلام کرد که سفیر افغانستان را برای پاسخگویی به وزارت احضار کرده است.
رژیم خون‌آشام ایران با سفیر بی‌غیرتی به نام عبدالغفور لیوال طرف است که با وقاحت تمام در کنار جوان افغان با بدن سوخته درحالی که بر تخت شفاخانه ولچک زده شده است عکس می‌گیرد. شما با دولت بی‌اختیار افغانستان و سفیرک مقام‌پرست و وزیرک نوکر تان سیدحسین عالمی بلخی طرفید که می‌توانید به مدد دیگر عمال بدنام تان همچون عبدالله، عطا، خلیلی، محقق، اسماعیل، کرزی، داوودزی، سپنتا، پدرام، سید عیسی حسینی مزاری، مشکور کابلی و قلم‌فروشانی چون رهنورد زریاب، کاظم کاظمی، ابوطالب مظفری، حسین فخری، ضیا رفعت، اسدالله حبیب، پرتونادری، ضیا قاسمی، یعقوب یسنا وغیره هر «نتیجه تحقیق» دلخواه را بر آنان بقبولانید. اما همانند مردم مبارز ایران که نه قتل‌عام آبان‌ماه و نه سرنگونی طیاره اکراینی و نه صدها جنایت دیگر دژخیمان حاکم را هرگز نخواهند بخشید، مردم افغانستان هم نه جنایات قبلی و نه جنایت فاشیستی دهشتناک امروزی تان را هر قدر هم با شعبده‌بازی رذیلانه توام باشد هرگز بخشودنی نیستند. بگذار تا ولایت وقیح ایران گدی‌گک‌های جدید افغان‌اش همچون سیداحمد موسوی مبلغ، هاشم عصمت‌الهی، آیت‌الله هاشمی ارزگانی، آصفه ستانکزی و نظایرشان را برای کمایی آبرویش به بازار آورد، اما همان گونه که اسلاف شان بدنامی بیشتر برای جمهوری خون و جنایت تان کمایی کردند، اینان هم بهتر عمل نخواهند توانست.
شما، رژیم خون‌آشام خامنه‌ای-روحانی با طالبان جنایتکار هم‌سطح و هم‌دستید، آنان با اعدام تلویزیون و کاست و ویدیو به جنگ علم و فرهنگ می‌روند، شما با «اجنه» خامنه‌ای می‌خواهید به جنگ کرونا بروید. طالبان را ارتجاع پاکستان آفرید و ناف شما را امریکا و متحدان در گوادلوپ بریدند و طبیعی‌ست که هردو با عربده کاذب وگوشخراش «مرگ بر امپریالیزم امریکا» باد تان را خالی کنید. مگر جهان از روابط عیان و پنهان رژیم نامبارک شما با دولت جنگ‌افروز امریکا و اسراییل بیخبر اند؟ مگر زدوبند های خاینانه پس پرده شما با «قوت‌های طاغوتی» را که دیگر اسناد آن فراوان در دسترس اند می‌شود فراموش کرد؟
وزارت خارجه ایران درحالی قوله سر داده که با «عده قلیل» خواندن معترضان، اکسیون های خشم‌آلود مردم ما را کم‌ارزش جلوه می‌دهد. بلی ما «عده قلیل» بودیم، ولی آیا اگر «عده کثیر» می‌بودیم، آنگونه که جعبه سیاه طیاره اوکراینی را در برابر چشم جهانیان بلعیدید، «جعبه سیاه» جلادی اخیر تان علیه هموطنان بی‌پناه ما را در انظار عمومی باز می‌کردید؟ شرم و ننگ ملت ایران و افغانستان بر شما ریاکاران تبهکار دینی باد!
بلی ما «عده قلیل» بودیم ولی از رهروان انسان‌های بلندقامت و حماسه‌سازی چون خسرو گلسرخی، صمد بهرنگی، بیژن جزنی، امیر پرویز پویان، مسعود احمدزاده، مرضیه احمدی اسکویی، حمید اشرف، سعید سلطانپور، فرزاد کمانگر، شیرین‌علم هولی، شاهرخ زمانی و صدها انقلابی دیگر ایرانیم که تنها یاد و خاطرات الهامبخش استواری و صلابت شان خواب خوش دستگاه قرون وسطایی شما را برهم می‌زند. بلی این «عده قلیل» غریو فروخورده و سرکوب‌شده صدها هزار تن از مردم و کارگران زجرکشیده ما در ایران زیر حاکمیت ملایان جنایت‌پیشه است. «عده قلیل» خشم و عصیان ده‌هاهزار خانواده نگونبخت را به در و لوحه جاسوسخانه‌های تان کوبیدند که جوانان و نوباوگان شان را با وعده‌های دروغین و فریب و نیرنگ مذهبی در جنگ‌های غارتگرانه عراق و سوریه برای هیچ و پوچ به کشتن دادید.
داد و واویلای رژیم ولایت وقیح ایران بالاست که اعضای حزب همبستگی پرچم ایران را آتش زده‌اند، لاکن از خجالت نمی‌گویند که عکس‌های قساوت‌پیشه‌هایی چون خمینی، خامنه‌ای و روحانی را نیز آتش زده‌ایم. بلی این پرچم نماد زندان و شکنجه و کشتار مردم دربند ایران است. این پرچم نماد توهین و تحقیر افغان‌های پناهجوست. بلی این پرچم مدافع دست‌نشاندگان افغان تان را به آتش می‌کشیم و در برابر آن با عکس و نقل‌قول جانبخش امیر امیرقلی و آهنگ شاهین نجفی اعتراضات خویش را باشکوه می‌سازیم. همبستگی میان مردم ایران و افغانستان بهیچوجه نه با تایید و یا سکوت مقابل جنایات نظام ضدبشری ایران بلکه مطلقا با موضعگیری قاطع و افشای بی‌دریغ رژیم و جیره‌خوارانش در افغانستان میسر است و بس! ما به گفته‌ی شاملوی بزرگ عدوی تو نه بلکه انکار تو استیم!
وقتی اعضای «حزب همبستگی افغانستان» در جدی ۱۳۸۹ در دفاع از زندانیان سیاسی ایران تظاهرات راه انداخته بر لوحه لانه جاسوسی دولت ایران در کابل رنگ پاشیدند، با بچه‌ترسانک‌ها و اتهامات سخیف فدا حسین مالکی سفیر وقت ایران مواجه گشتند، که ما طی اعلامیه‌ای در پاسخ نوشتیم:
«آقای مالکی، شما می‌توانید حتی به شیوه معمول رژیم تان با پاسداران ماشه بدست در سفارت، به تهدید ما ادامه دهید. لیکن ما متقابلا شما را تهدید نمی‌کنیم، زیرا رژیم شما از سوی جنبش شکوهمند مردم ایران زیر شدیدترین و واژگون سازنده‌ترین تهدید قرار دارد که عمر نحس‌اش را به شمارش انداخته است.»
خوشبختانه امروز تیغ انتقام زحمتکشان به‌جان‌رسیده و نیروهای مترقی ایران بیش از هر زمانی بر گلوی سردمداران دستگاه غدر و بربریت آخندی نزدیکتر گشته که چماق‌بدستانش در خیزش‌های آبان‌ماه با سرکوب وحشیانه و قطع اینترنت توانستند چند صباحی به عمر پرننگ آن بیفزایند. ما بنوبه خود در انتظار روز فرخنده‌ای هستیم که مردم ایران با تکیه بر نیروی خود و طرد هر قدرت خارجی بار دیگر به‌پا خاسته و با هوا کردن یکبار و برای همیشه ولایت وقیح، آزادی و شادی را به ایران بازگردانند. آن زمان مردم سوگوار ما نیز لبخندی پرنشاط بر لب خواهند داشت.
شرم و ننگ بر شما ریاکاران تبهکار دینی باد!
نفرین بر دست‌نشاندگان افغان شما ریاکاران باد!
حزب همبستگی افغانستان
۲۶ جوزای ۱۳۹۹
