طالبان جانی با حمایت امپریالیزم امریکا بر مردم دردمند ما حکمروایی می‌کنند!

طالبان جانی با حمایت امپریالیزم امریکا بر مردم دردمند ما حکمروایی می‌کنند!

سه سال دهشتناک از امارت چوچه‌های آی‌اس‌آی و نازدانه‌های سی‌آی‌ای تکمیل شد. دولت امریکا و کشورهای ناتو با سپردن سرنوشت مردم زجرکشیده افغانستان به خونخواران طالبی، سرزمین ما را بیشتر در گودال جهالت و استبداد و فقر و بینوایی غوطه‌ور کرده به زندان زنان و آزادی و دموکراسی و عدالت مبدل ساختند. به ظاهر چنین می‌نمود که امریکا و شرکا قدرت را به نوکران کم‌مصرف‌تر شان سپرده‌اند ولی پس از نشر گزارش «سیگار» که حکایت از کمک ۲۱ میلیارد دالری این کشور طی مدت ۳ سال اخیر به طالبان می‌کند، می‌توان پی‌برد این دست‌نشاندگان شان حتا دُردانه‌تر از گلبدین، ربانی، سیاف، مسعود وغیره در دوران جهاد ۱۴ ساله شان می‌باشند. اکنون به درستی می‌توان گفت که امریکا غلامانش را تعویض کرد تا اهداف شوم‌ جیوپولتیک‌اش علیه رقبای نوظهورش را با قربانی ساختن مردم ما با شیوه‌های جدید ادامه دهد.

سه سال حاکمیت طالبان که ادامه جنایت بیست‌ساله اشغالگران امریکایی و پوشالیانش می‌باشد، مردم ما را داغدارتر ساخته و در این مدت گواه اسفبارترین فجایع بوده‌ایم: با فرمان‌های قرون‌وسطایی فرعون نامرئی به نام هبت‌الله، زنان از درس و کار و تقریبا تمام امور اجتماعی و زندگی محروم گردیدند؛ جوانان برای فرار از شر جانیان طالبی از بال طیاره افتادند؛ مردم خانه و کاشانه‌ی شان را ترک گفته و دربدر شدند؛ زنان و مردان در محضر عام قصاص و سنگسار شده شلاق می‌خورند؛ فقر و بی‌کاری بیش از پیش بیداد می‌کند و هرروز به قطار گداها افزود می‌شود؛ همه‌روزه نیروهای امنیتی گذشته زندانی، شکنجه، کشته و سربه‌نیست می‌شوند؛ جوانان برای دفاع از پرچم کشور، شنیدن موسیقی و یا بهانه‌های گوناگون دیگر به گلوله بسته می‌شوند؛ زنان معترض مورد ضرب و شتم و توهین از سوی کفتاران طالبی قرار گرفته زندانی، شکنجه و به قتل رسیدند؛ طالبان به رسم هم‌کیش‌های «ولایت فقیه» شان اعترافات اجباری از زنان معترض گرفته پخش کردند؛ به تازگی «گاردین» اخبار تجاوز جنسی در زندان‌های طالبان بر زنان معترض و «بی‌حجاب» را به نشر رساند؛ در‌حالی‌که دروازه‌های مکتب‌ها و پوهنتون‌ها مسدود می‌گردند، مردم بخصوص کودکان و نوجوانان به‌سوی مدارس دینی یا لانه‌های دهشت‌‌پروری و تاریک‌اندیشی ترغیب می‌شوند؛ منابع زیرزمینی کشور بدون کدام حساب‌دهی استخراج شده و عاید آن به جیب طالبان و القاعده سرازیر می‌شود؛ افغانستان تحت امارت تروریست‌های طالبی پناه‌گاه امنی برای تمام دهشت‌افکنان جهان است؛ و فراوان مصایب دردناک دیگر.

در میان تمام اخبار غم‌انگیز روزمره از افغانستان، هولناکترین آن نشر گزارش روزنامه «گاردین» زیر عنوان «ویدیویی تجاوز گروهی بر زن افغانی را در زندان طالبان نشان می‌دهد» در ۱۳ سرطان ۱۴۰۳ است که عذاب جانفرسای زن معترض افغان را بازگو می‌کند. زنی معترضی که تمام تابوهای کثیف حاکم بر جامعه را درهم دریده و با جسارت ستودنی در برابر تهدید طالبان، صدا بلند کرده و ماهیت جنایتکارانه این گروه قرون‌وسطایی را برملا می‌کند و با افشاگری‌اش بر ادعاهای دروغین «جهاد ۲۰ ساله»، «غیرت افغانی»، «خادم ملت» وغیره شان تف پرتاب می‌کند. این زن در ضمن بر سازمان ملل چلیپا می‌کشد که در برابر تراژدی جاری افغانستان فقط به «اظهار نگران» بسنده کرده و مسوولان آن مثل روزا اوتونبایوا (رییس یوناما) و رزماری دی کارلو (معاون دبیر کل سازمان ملل) در پی‌ سفیده‌مالی طالبان اند. باید از لابی‌گرانی چون مدینه محبوبی، محبوبه سراج، فاطمه گیلانی، جمیل قادری، غرزی لایق، طیبه هاشمی، زهره صبا، فریده مهذب، زهره بهمن و دیگران پرسید که اگر این جنایت بر خواهرک و دخترک تان روا داشته می‌شد، بازهم به لابی‌گری این گروه متجاوز ادامه می‌دادید؟

در برابر تراژدی افغانستان متاسفانه جهان نیز مثل همیشه سکوت اختیار کرده است و اخبار وحشتناک افغانستان زیر انبوهی از اخبار اوکراین و فلسطین و سایر نقاط جنگ‌زده جهان نادیده گرفته می‌شوند. گذشته از این، کشورهای امپریالیستی و منطقه از تروریست‌های طالبی در کنفرانس‌های جهانی و بخصوص دوحه پذیرایی کرده در پی کسب منافع شان از طریق قربانی ساختن زنان افغان اند.

جهادیان، این برادران هم‌مسلک طالبان، که در این روزها از سوی بادار به حاشیه فرستاده شده‌اند، از برادران طالبی شان گلایه دارند که چرا سهمی از قدرت به آنان نمی‌دهند. چنانچه محقق در چهارمین کنفرانس ویانا در کنار بچه مسعود نشسته و بالحن معامله‌گرانه شکوه سر می‌دهد:

«ما نمی‌گوییم که طالبان را از افغانستان و جهان حذف کنیم. طالبان را سر عقل بیاوریم که به یک گوشه افغانستان قناعت کنند که برای دیگر اقوام و سیاسیون افغانستان نیز جایی باشد، وحدت ملی بیاید ... پیش از سقوط هم به طالبان می‌گفتیم که بیایید با هم صلح کنیم، حالا هم می‌خواهیم باهم زندگی کنیم، چه این کار را شیخ هبت‌الله می‌کند و چه حقانی....»

هموطنان دردمند!

افغانستان در چنگال‌های دژخیمان بنیادگرا و اربابان امپریالیست جهانی و منطقوی شان به مصیبت‌بارترین و مخوف‌ترین سرزمین بدل گشته است که در آن همه مظاهر انسانیت و ترقی و تکامل سلاخی می‌گردند. برای تغییر این وضعیت جهنمی باید دست به دست هم داده پیکار و مبارزه کرد. نوکران طالبی و جهادی و نکتایی‌پوش امریکا هیچ‌گاه پیام‌آور بهروزی و رهایی شده نمی‌توانند مگر اینکه مردم ستمکشان ما خود به دور تشکل‌های مترقی و عدالت‌خواه حلقه زده دین شان را در برابر تاریخ ادا نمایند. باید از هر روزنه‌ای برای آگاهی، اتحاد، بسیج و خیزش مردم سود جست و در این راه ازخودگذری‌ها و قربانی‌های فراوانی را متحمل شد.

حزب همبستگی افغانستان

۲۴ اسد ۱۴۰۳ – ۱۴ اگست ۲۰۲۴

مقالات برگزیده

مقالات رسیده

هنر و ادبیات

از صفحات تاریخ ما

تعداد مهمانان حاضر: 47 نفر