‌اکمل، جوانی که طعمه راکت‌های گلبدین شد

در جریان جنگ‌های داخلی خانمانسوز و ویران‌کننده‌ی تنظیم‌های دست‌پرورده‌ی پاکستان و ایران مخصوصا راکت‌های حزب ‌اسلامی راکتیار شهر کابل به مخروبه‌ای مبدل شد. بعد از گذشت بیش از سه‌ دهه هنوزهم نشانه‌های جنایات این مزدوران بیگانه در نقاط مختلف شهر به چشم می‌خورند که انتهای کشتار مردم بی‌دفاع و مظلوم ما را به‌شکل بی‌رحمانه آن نشان می‌دهند. یکی از نشانه‌های آن توغ‌هایی می‌باشند که در برخی قسمت‌های شهر دیده می‌شوند و هرکدام آن‌ها بیان‌کننده فرط جنایات تنظیم‌های مزدور و دردهای نهان مردم می‌باشند.

معلمان اعتصاب‌کننده در هرات: «با این معاش نمی‌توان زندگی کرد.»

از ۲۶ ثور ۱۳۹۸ بدینسو، معلمان مکاتب هرات در اعتراض به وضعیت حقوق شان دست به اعتصاب زده و هشدار داده‌اند تا وقتی که به خواست‌های شان رسیدگی نشود به اعتصاب خود ادامه خواهند داد. این در حالی است که حکومت وحشت ملی چندین بار کوشش نموده تا این اعتصاب را خفه کند اما موفق نشده و همواره با جدیت و استقامت بیشتر معلمان روبرو شده است.

قساوت دیگری از بشیر قانت گلبدینیفاضل استوار، جوانی که به دست چوچه‌سگان بشیر قانت گلبدینی به قتل رسید.

سال‌هاﺳﺖ ﮐﻪ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺟﻨﺎیتکاﺭﺗﺮﯾﻦ ﻭ ﺧﻮﻥ‌ﺁﺷﺎﻡ‌ﺗﺮﯾﻦ ﻗﻮﻣﻨﺪﺍنان ﺣﺰﺏ ﺍﺳﻼﻣﯽ ﺭﺍﮐﺘﯿﺎﺭ به نام بشیر قانت ﺩﺭ ﻭﻟﺴﻮﺍﻟﯽ ﭼﺎﻩ ﺁﺏ ﻭﻻﯾﺖ ﺗﺨﺎﺭ ﻣﺮﺩﻡ بی‌دﻓﺎﻉ ﺍﯾﻦ منطقه ﺭﺍ ﮔﺮﻭﮔﺎﻥ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻭ همراه با داره‌هایش ﺩﺭ کنار ﻗﺎﭼﺎﻕ ﻣﻮﺍﺩ ﻣﺨﺪﺭ، ﻗﺎﭼﺎﻕ تلا ﻭ ﺁﺛﺎﺭ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ، ﭼﻮﺭ ﻭ ﭼﭙﺎﻭﻝ ﺩﺍﺭﺍﯾﯽﻫﺎﯼ ﻣﺮﺩﻡ ﻭ جنایات دیگر، ﻧﺠﯿﺐ‌ﺗﺮﯾﻦ ﺍﻧﺴﺎن‌های ﺍﯾﻦ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺭﺍ با شناعت تمام به قتل رسانده است.

جلال باجگه انتقام باخت خود را از مسافران شمال می‌گیرد

مسیر ولسوالی خنجان ولایت بغلان یگانه شاهراهی است که روزانه انتقالات هزاران وسایط کالای تجارتی و مسافران ولایات شمال - کابل از مسیر آن صورت می‌گیرد توسط جلال باجگه از ۹ ثور ماه جاری مسدود گردیده است. قبل از این، وکیلان باختگی بغلان دوراهی مزار پلخمری را نیز بسته بودند.

محبوبه بقایی از قربانیان دهشت باند فاشیست راکتیار

محبوبه بقایی دختر محمد امیر بقایی ازهزاران قربانی ددمنشی باندهای تنظیمی است که طی جنگ‌های بنیادگرایان در اثر تصادم راکت حزب منفور گلبدین با چند همصنفی دیگرش به شهادت رسیده و تن توته و پارچه شده‌اش را به خانه‌اش بردند. او در ۲۳ دلو ۱۳۵۲ در ولایت تخار بدنیا آمد و تحصیلات ابتدایی خود را در لیسه عالی نسوان بی‌بی ساره و تحصیلات عالی را در لیسه مریم به پایان رسانیده بود.

روایت یک هموطن ما از ددمنشی حزب وحدت و طالبان در بامیان

ع.م. یکی از ریش‌سفیدان سرخدر مرکز ولایت بامیان خاطرات تلخش را از دوران حاکمیت حزب وحدت و طالبان در بامیان چنین بیان می‌دارد:

نمایش مستند «من انقلابم» در شهر کابل

۲۲ حمل ۱۳۹۸ – کابل: امروز «حزب همبستگی افغانستان» فلم مستند «من انقلابم» را در سینما آریانای شهر کابل به نمایش گذاشت. «من انقلابم»، مستندی‌ که توسط خانم بینیدیتا ارجنتیری از ایتالیا کارگردانی شده و در ۱۵ نوامبر ۲۰۱۸ در اروپا و امریکا به روی پرده‌های سینما رفت، مبارزه سه زن از سه کشوری را به تصویر می‌کشد که در اثر جنگ، اشغال و بنیادگرایی ویران شده‌اند: روجدا فلات از سوریه، یانار محمد از عراق و سیلی غفار از افغانستان. مستند مذکور پیکار این سه زن و از طریق آنان پیکار زنان این کشورها را برای آزادی، دموکراسی، برابری جنسیتی و عدالت اجتماعی در سه منطقه خطرناک جهان به نمایش می‌گذارد.

شهر تالقان در گرو پسران مطلب‌بیگ

مطلب‌بیگ از جنایت‌پیشگان معلوم‌الحال در ولایت تخار بود که مانند پیرم‌قل بخاطر پول و امکانات گاهی جنبشی و گاهی هم جمعیتی می‌شد. وی در زمان طالبان از ترس برادران طالبی‌اش به ولسوالی رستاق فراری شد و در کنار سایر جنایات در این ولسوالی با دختر ۱۳ساله به زور تفنگ و پرداخت پول زیاد ازدواج کرد.

مردم تخار بعد از مرگ مطلب‌بیگ فکر می‌کردند که ممکن بالاخره از دست یک خونخوار نجات یافته باشند و کمی نفس راحت‌تر بکشند، غافل از این که این جانی چنان گرگان هار را در دامانش پرورانیده که تا سال‌های سال به سفاکی و غارتگری وی ادامه می‌دهند و آخرین رمق را ازجان تخاریان می‌گیرند.

پیام مادر شهید فرخنده به راهپیمایی «حزب همبستگی افغانستان»

بی‌بی حاجزه ملکزاده مادر درددیده شهید فرخنده به مناسبت چهارمین سالروز شهادت دخترش به اکسیون امروزی «حزب همبستگی افغانستان» پیامی فرستاده بود که دراین تجمع قرائت گردید. ضمن ابراز سپاس از این مادر گرامی، متن کامل پیام وی را در زیر می‌آوریم:

بسم الله الرحمن الرحیم
خواهران، برادران و دختران عدالت‌خواه کشور عزیزم، سلام علیکم و رحمت الله و برکات. از خدا امید دارم که در شرایط دشوار امروز کشور با خانواده‌های تان صحتمند باشید.

با تجلیل باشکوه نوروز در برابر جهل و وحشت بنیادگرایی بایستیم!

ننگرهار – اول حمل ۱۳۹۸: حزب همبستگی یکجا با «شورای قومی خیوه، دره نور‍ و بهسود» جشن نوروز را طی میله‌ای در شرق کشور برگزار کردند. در این برنامه مهمانان و ورزشکاران در کنار ننگرهار از ولایات دیگر نیز اشتراک ورزیده بودند. در شروع گرداننده نوروز و سال نو را به همه‌ی حضار تبریک گفته ابراز داشت:

«امیدواریم که روزی این جشن کهن و تاریخی کشور خویش را در یک افغانستان آزاد و به دور از لوث اشغالگران امریکایی و ناتو و دست‌نشاندگان بنیادگرا و غیربنیادگرای شان برگزار کنیم. در افغانستانی، این روز خجسته را جشن بگیریم که دیگر خبری از انتحار، انفجار و جنگ نباشد.»

مقالات برگزیده

مقالات رسیده

هنر و ادبیات

از صفحات تاریخ ما

تعداد مهمانان حاضر: 172 نفر