مقامات «سی.آی.ای» مدعی اند که کتمان سازی توانسته بود اعتباری برای «رادیو اروپای آزاد» و «رادیو آزادی» در میان شنوندگانش کمایی کند

قسمت دوم
نویسنده: ستانسی کان | مترجم: سمیر

رادیو آزادی و سی.آی.ای

آنمک کارمیک، یکی از برندگان جایزه پولیتزر و گزارشگر روزنامه «نیویارک تایمز»، کسی که چهره شناخته شده در مصاحبه با رهبران جهان است، با جان فوستر دالاس در زمان تصدی‌اش به عنوان وزیر خارجه مکاتباتی داشت.(٣٨) برادر دالاس، الین، اولین رئیس کمیته اروپای آزاد و رئیس «سی.آی.ای» میان سال های ١٩٥٢ و ١٩٦١ بود. علاوه از دالاس، این خانم با چمبرلین هم آشنایی داشت. آیا او ازین دو منبع جویای معلومات در زمینه شده بود؟ او شاید قادر بود تا رابطه سی.آی.ای و «رادیو اروپای آزاد» را در سال های ١٩٥٠ افشا سازد. این هیچ جای بحث ندارد، چون او در باره این دستگاه های میدانست و بازدید اش در ١٩٥٣ به عنوان یادگار ثبت آرشیف داخلی «رادیو اروپای آزاد» است. (٣٩)

روابط مک کارمیک با سیاست مداران و کارمندان داخلی رادیو او را در جمع آوری معلومات پیرامون این دستگاه ها میتوانست کمک کند. او تنها روزنامه نگاری نبود که همچو روابط وسیع داشت. (٤٠) جوزف الساپ، یکی از مقاله نویسان برجسته روزنامه «نیشن» در سال های ١٩٥٠ نیز بخوبی با این دستگاه ها آشنا بوده و روابط نیک با آنان داشت. او بوسیله مسئولین کمپاین آزادی دعوت شده بود تا حقیقت زندگی در امریکا را برای «میلیون ها انسانی که اسیر پنجه کمونیزم اند» تشریح کند. الساپ این دعوت را نپذیرفت، چون مدعی بود که تعهدات قبلی‌اش مانع از پذیرفتن این برنامه میشود. (٤١) از جانب دیگر میتوان پرسید، چرا او در رابطه به کمپاین و این رادیو ها تحقیقات بیشتر انجام نداد؟ زمانیکه الساپ این دعوت نامه را دریافت کرد سه سال از فعالیت «رادیو اروپای آزاد» می‌گذشت. با گذشت زمان روزنامه نگارانی چون او قادر بودند تا معلومات بیشتر در ارتباط به این دستگاه ها داشته باشند که بدون شک رابطه آنان را با سرویس های استخباراتی برملا می‌ساخت.

تا وقتی این دروغ ادامه دارد و کسانیکه مسئول آن بودند از حسابدهی فرار کنند، جنگ عراق در ما زنده خواهد ماند

نویسنده: دنیس کوسینیج، عضو کانگرس امریکا از ایالت اوهایو و کاندید قبلی ریاست جمهوری
مترجم: فرزاد
منبع: «کامن دریمز»، ١٠ اکتوبر ٢٠١٢

جنایات امریکا در عراق

دهسال قبل، به تاریخ دهم اکتوبر ٢٠٠٢، مجلس نمایندگان ایالات متحده امریکا یکی از مصیبت بار ترین اشتباه یک نسل گذشته را مرتکب گردید. کانگرس، با بی‌بصیرتی مشتاق آمیز، رای به حمله، اشغال و تجاوز به یک کشور مستقل و نفت خیز در شرق میانه داد،‌ کشوری که نه ما را مورد حمله قرار داده بود و نه هم برای مردم امریکا تهدیدی به حساب می‌آمد.

جنگ عراق نهایتا برای امریکا پنج تریلیون دالر هزینه خواهد داشت. ٤٤٨٨ امریکایی کشته شدند. دهها هزار امریکایی زخمی شدند. حداقل یک میلیون عراقی بیگناه به قتل رسیدند. عراق به مرکزی القاعده مبدل شد در حالیکه قبل از دخالت ما چنین نبود. خشم عمومی در برابر امریکا، دنبال کردن صلح را مشکلتر ساخته است. و ما هنوز هم هزاران پیمانکار مسلح در عراق داریم که از پول تکس دهندگان امریکا معاش دریافت میکنند.

نویسنده: ارتشاد احمد | مترجم: فرزاد
منبع: One Struggle South Florida، اول کتوبر ٢٠١٢

پایگاه نظامی امریکا در دیگو گارسیا
جزیره دیگو گارسیا یکی از مهم‌ترین پایگاههای فرامرزی ارتش امریکاست. حدود ۱۷۰۰ نظامی و ۱۵۰۰ غیر نظامی روی این جزیره اقامت دارند.

«بهرصورت، امپریالیزم جدید قبلا بر ما تحمیل شده است. این یک نسخه تغییر شکل داده و موثر شده چیزیست که قبلا ما در موردش میدانستیم. برای نخستین بار در تاریخ یک امپراتور با زرادخانه سلاح هایی که در آن واحد میتواند تمام جهان را محو کند، هژمونی یک قطبی، اقتصادی و نظامی را در اختیار دارد.» (آرندوتی رای، «راهنما برای افراد عادی جهت شناخت امپراتور»)

(و دیگو گارسیا ـ باید علاوه کنم ـ اگر شما یک جزیره کوچک با جمعیت فقط چند هزار نفر، واقع در یک منطقه مهم استراتژیک و دارای موقعیت مناسب جغرافیای سیاسی باشید.)

سال ١٩٧٢ بود، بنگلادیش تازه استقلالش را حاصل کرده بود. نام دیگو گارسیا، یکی از جزایر مجموع الجزایر چاگوس در اوقیانوس هند، آغاز به ظاهر شدن در صفحات روزنامه ها کرد. دولت امریکا تلاش داشت که یک پایگاه نظامی در آنجا بنا کند. زمزمه‌هایی در حلقات سیاسی و روزنامه های بنگلادیش درین وقت جریان داشت. چرا امریکا اینقدر نزدیک به ما پایگاه می‌سازد؟ چه انگیزه‌ای دارند؟‌ آیا امریکا تلاش دارد که ما را تهدید کند؟‌ چون شهروندان کشور تازه به استقلال رسیده بنگلادیش خود را آسیب‌پذیر و بیمناک احساس می‌کردند. در ذهن آنان هنوز این نکته تازه بود که فقط چند ماه قبل آن، اداره نکسون می‌خواست هر کاری انجام دهد و از جمله کشتیهای جنگی به خلیج بنگال اعزام نماید تا جلو ظهور بنگلادیش به مثابه یک دولت مستقل را بگیرد.

در واقعیت این یک معما نیست و در سایر کشورهای امریکای لاتین نیز جریان دارد

نویسنده: مارک ویزبروت | مترجم: فرزاد
منبع: الترنت، ١٠ اکتوبر ٢٠١٢

هوگو چاویز رئیس جمهور چپگرای ونزویلا
چاویز که تحت درمان بیماری سرطان قرار دارد مدتی قبل اعلان نمود: با هر سرطانی مبارزه خواهيم كرد كه كاپيتاليزم و امپرياليزم هم جزوی از آن است

هوگو چاویز بازهم منحیث رئیس جمهور برنده انتخابات در ونزویلا گردید و از رقیبش یازده درصد پیشی گرفت. برای اکثر کسانیکه در مورد هوگو چاویز در رسانه های جهانی میخوانند، شاید این پیروزی گیج کننده باشد. تقریبا تمامی اخباری که ما در باره ونزویلا میشنویم، حکایت از وضعیت بد دارد: چاویز آدم بدخلق است و جنگ با امریکا را دامن میزند و با "دشمنانی" مانند ایران همسویی دارد؛ او یک "دیکتاتور" و "قوی هیکل" است که عواید ملی نفت را برباد داده است؛ اقتصاد با آفت روبروست و در ورطه ورشکستگی تمام قرار دارد.

اما این داستان پهلوی دیگری هم دارد: از روزی که دولت چاویز کنترول صنعت ملی نفت را بدست گرفته، فقر به نیم کاهش یافته و فلاکت مفرط هفتاد فیصد رفع گردیده است. شمولیت در کالج ها بیش از دوچند شده، میلیونها انسان برای نخستین بار به تسهیلات صحی دسترسی یافته اند، و افراد واجد شراط دریافت حقوق همگانی چهارچند افزایش یافته اند.

«رادیو اروپای آزاد / رادیو آزادی» دستگاه تبلیغاتی «سی.آی.ای»

رادیو آزادی

قسمت نخست
نویسنده: ستانسی کان | مترجم: سمیر

تاریخچه «رادیو اروپای آزاد / رادیو آزادی»، از مسایلی اند که بر بنیاد آن بهترین نوشته های جاسوسی به رشته تحریر درآمده اند. در جریان دو دهه نخست فعالیت آن، درامه های اسرار آمیزی که معمولا بوسیله این رادیو ها واقعی جلوه می‌نمودند، زهر افکنی، جاسوسی، بمبگذاری، خرابکاری، قتل ها و مرگ بدون شرح یک تعداد از کارمندان آن از جمله نشانه هایی هستند که این رادیو ها قویا در جنگ سرد دخیل بودند.(١) نویسندگانی که پیرامون آن نوشته اند – که بیشتر از جمع خودشان است- بگونه‌ی قصدی انتخاب شده اند تا اینگونه مسایل را در گزارش هایشان جا بدهند. این رویداد ها بیانگر تمام واقعیت های پشت پرده این دستگاه های تبلیغاتی امریکا در جریان دو جنگ سرد است.

تهدید برای تعلیق حزب همبستگی افغانستان، بنیادگرایان در مقابل آزادی بیان به مخالفت برمی‌خیزند

نویسنده: هایک هنزل

هایک هنزل، سخنگوی برنامه انکشافی گروه پارلمانی حزب چپ آلمان
هایک هنزل، سخنگوی برنامه انکشافی گروه پارلمانی حزب چپ آلمان و رئیس کمیته فرعی بوندستاگ (پارلمان) در امور ملل متحد، سازمان های بین المللی و جهانی شدن.

درست زمانیکه مردم در سراسر جهان در حمایت از گروه هنری روسی "پاسی رایت" گردهم جمع میشوند، افکار عمومی جهان کمتر نسبت به محدودیت های جدی که در برابر آزادی بیان در افغانستان وجود دارد توجه می‌کند. در ماه می ۲۰۱۲، برای اولین بار از زمان آغاز بکار آقای کرزی، مقامات افغان تصمیم گرفتند تا فعالیت یک حزب سیاسی را متوقف کنند. «حزب همبستگی افغانستان» که بیشتر مواضع چپ دارد متشکل از جوانانی است که تا حال در اعتراض به عدم رسیدگی به جنایات جنگی و برای بیرون راندن نیروهای ناتو از افغانستان اکسیون هایی را سازمان داده اند.

بتاریخ ۳۰ اپریل، هواداران حزب همبستگی تظاهراتی را علیه "روز پیروزی مجاهدین" در کابل راه اندازی نمودند. تظاهرکنندگان تصاویری از رهبران جهادی و طالبان را به دست داشتند و خواستار آن بودند تا آنان در مقابل جنایات ضد بشری که تا حال انجام داده اند پاسخگو باشند. آنان همچنان خواهان پایان دادن به "فرهنگ جنگسالاری" در افغانستان بودند.

اشاره: این نوشته که نتیجه تحقیقات روزنامۀ «گلوب اند میل» کانادا پیرامون دست داشتن مقامات بلند پایه دولت افغانستان در قاچاق مواد مخدر می باشد به تاریخ ٢١ مارچ ٢٠٠٩ (نوروز ١٣٨٨) تهیه و در نشریه مذکور به نشر رسیده است. بر اساس پژوهش «گلوب اند میل»، سیاست بازان فاسد از قاچاقچیانی که با طالبان در زد وبندند حمایت می کنند.

کابل - در سایۀ کوه های پرصخره یی که مشرف بر جادۀ میان کابل و شهر جلال آباد در شرق افغانستان قرار دارد یک واحد آموزش دیده ویژه پولیس افغانستان بخاطر بدام انداختن یک قاچاقچی مواد مخدر کمینی براه انداختند که می توان گفت بدون کم و کاست بود. مامورین پولیس موتر «سیدجان» قاچاقبر را در حالی احاطه کردند که وی حد اقل ١٨٣ کیلوگرام هیرویین خالص را انتقال می داد. اجرای کمین و عمل احاطه موتر به سرعتی انجام یافت که دونفر محافظ (بادی گارد) سید جان حتی فرصت دست بردن به اسلحۀ خود را نیز نیافتند. اما با انجام کمین و گرفتاری مجرم پولیس مبارزه با مواد مخدر افغانستان خود را با معضلۀ مشکلی روبرو دیدند چون بلافاصله دریافتند که سیدجان در جملۀ حامیان قدرتمند خود از آمر خود آنها نیز نام برد و سفارش نامه ای را به امضای جنرال محمد داؤد داؤد معین وزارت داخله و مسئول مبارزه برضد مواد مخدر که قدرتمندترین همه کارۀ تام الاختیار مبارزه با مواد مخدر شناخته می شد برخ شان کشید.

مقالات برگزیده

مقالات رسیده

هنر و ادبیات

از صفحات تاریخ ما

تعداد مهمانان حاضر: 84 نفر