در طول تجاوز نظامی امریکا در عراق و افغانستان، موارد خودکشی میان نظامیان امریکایی آنچنان بالاست که نسبت به میدان های جنگ جان تعداد بالاتری از سربازان آن کشور را گرفته است. آمار خودکشی بخصوص میان سربازان بازنشسته نسبت به نیروهای فعال در جنگ به مراتب بیشتر است. وزارت امور سربازان بازنشسته امریکا گزارش داد که روزانه ٢٢ سرباز خودکشی می‌کنند که تعداد آنان تقریباً به ٨٠٠٠ (هشت هزار) تن در سال می‌رسد. اطلاعات اولیه‌ای که پنتاگون انتشار داد، میزان خودکشی سربازان فعال امریکایی در سال ٢٠١٣ را ٢٨٦ تن نشان می‌دهد، که این رقم در سال ٢٠١٤ اندکی افزایش یافت و به ٢٨٨ تن رسید. حد اوسط خودکشی سربازان امریکایی از پنج سال گذشته تا کنون ٣٠٠ تن در سال بوده است. یقینا که این آمار رسمی با مخفی‌کاری هایی نیز همراه است و دست یافتن به آمار واقعی شاید مشکل باشد.

یکتن از مجروحان جنگ قندوز در اتاق عملیات تحت جراحی قرار داشت که با بمبارد امریکا جان داد.یکتن از مجروحان جنگ قندوز در اتاق عملیات تحت جراحی قرار داشت که با بمبارد امریکا جان داد.

بیش از نیم میلیون تن از سراسر جهان پای یک درخواست اینترنتی امضا کرده اند که در آن از ملل متحد و کاخ سفید خواسته شده است که در مورد جنایت جنگی نیروهای امریکایی در قندوز به انجام بررسی مستقلی موافقت کنند.

طبق آخرین آمار، ۴۲ تن در بمباردمان شفاخانه «داکتران بدون سرحد» به تاریخ ۱۱ میزان ۱۳۹۴ در قندوز کشته شدند. ۱۳ کارمند صحی مشمول کشته‌شدگان اند. طیاره‌های امریکایی بر این شفاخانه نیم ساعت کامل بمب ریختند و آنانی را که از ساحه فرار می‌کردند هدف‌گیری نموده با فیر ماشیندار به قتل رسانیدند.

پدیده خطرناک خصوصی‌سازی جنگ‌های پنتاگون

خصوصی سازی در جوامع سرمایه‌داری در هر زمینه به حدی پیش رفته که دیگر حتی جنگ‌ها نیز به کمک شرکت‌های خصوصی مربوط به این و آن غول سرمایه‌ پیش می‌روند که این روند کشتار و جنایت و بربریت را نیز بصورت بیسابقه‌ای افزایش داده است. این شرکت‌ها عموما افراد لمپن و متعلق به باندهای مافیایی دارای سابقه جرمی را استخدام نموده به کشورهای دیگر می‌فرستند که با وحشت تمام و بدون هیچگونه نگرانی از بازخواست قانونی، غیرنظامیان را مورد شکنجه و کشتار قرار می‌دهند.

شرکت های خصوصی نظامی (PMCs) شامل نیروهای مسلحی می‌شوند که ظاهراً از کنترول دولت خارج بوده و تحت مدیریت شرکت‌های خصوصی قرار دارند و جهت پیشبرد اهداف نظامی توسط دولت‌ها در بدل قرارداد های سودآور به خدمت گرفته می‌شوند. با نفوذ این شرکت‌ها در دولت‌، کشور‌ها بیشتر به جنگ‌طلبی و میلیتاریزم کشانیده می‌شوند و جنگ در خدمت اهداف اقتصادی این شرکت‌ها قرار ‌می‌گیرد. با آغاز مداخلات نظامی امریکا بعد از یازدهم سپتامبر، خصوصی‌سازی جنگ نیز فزونی یافته است که ابعاد فاجعه‌باری مخصوصا برای مردم افغانستان و عراق در بر داشت.

آیا مارک زاکربرگ واقعا ۹۹فیصد سرمایه‌اش را می‌بخشد؟

چند روز قبل با تولد نخستین کودک مارک زاکربرگ، بنیانگذار و مدیر فیسبوک، وی و همسرش در پیامی اعلان کردند که در طول حیات شان ۹۹فیصد سهام شان در فیسبوک را به کارهای خیریه اختصاص خواهند داد. این خبر عجیب و در ظاهر تحسین‌برانگیز به زودی همه جا پخش شد و کمتر کسی به پس‌پرده این تصمیم وی پرداخت.

سایت بی.بی.سی فارسی با تیتر «زاکربرگ و همسرش ۹۹ درصد سهام‌شان را می‌بخشند» و نوشتن اینکه «میزان اعطایی با حساب ارزش امروزی سهام معادل ۴۵ میلیارد دلار می‌شود» طوری ناشیانه گزارش داد که زاکربرگ فوری در چشم هرکس منحیث حاتم طایی و انسان بشردوست و حامی فقرا مجسم شود. اما بی.بی.سی از آنجاییکه یک رسانه دروغ‌پرداز است، هرگز پس پرده این تصمیم زاکربرگ و نظایرش را به شنونده و بیننده توضیح نمی‌دهد.

از آنجاییکه افغانها معمولا سرخط اخبار را گرفته کمتر به عوامل پنهان حقایق می‌پردازند، به جستجویی در اینترنت پرداختم تا زوایای عوامفریبانه این خبر را انعکاس دهم.

قتل‌َعام صدها الجزایری در پاریس، دهشتی که زیر زده شد

حملات تروریسی پاریس به تاریخ ۱۳ نوامبر ۲۰۱۵، طنین جهانی داشت و تقریبا تمامی رهبران جهان آنرا محکوم کرده روزها سرخط اخبار دنیا را به خود اختصاص داد. دیوید کامرون صدراعظم بریتانیا این رویداد را «بدترین عملیات خشونت‌بار در فرانسه پس از جنگ جهانی دوم» نامید و اکثر رسانه‌های جهان هم این حرف را تکرار کردند. حتی فیسبوک برای ۱۲۰ کشته پاریس ماتم گرفته امکاناتی را در دسترس قرار داد که کاربران می‌توانستند به نشانه همدردی تصویر کاربری شانرا با پرچم فرانسه مزین سازند، کاری که به خاطر هزاران کشته جنگ‌های امپریالیستی جاری در کشورهای فقیر هیچگاهی صورت نگرفت. رهبران و رسانه‌ها در برابر دهشت حاکم و جویبار خون در سوریه، عراق، افغانستان، لیبیا، اکراین، یمن و غیره نقاط جهان نه تنها چشم بسته اند که بر آتش جنگ و کشتار پترول می‌پاشند.

طی دو سال گذشته مردم هند شاهد قتل چندین تن از نویسندگان و شخصیت‌های سکیولار و خردگرا آن کشور بودند که گروهی از معترضان آن را «نابردباری فزاینده در هند» خواندند. در اعتراض به این قتل‌ّها بیش از ۵۰ مورخ و ۴۰ نویسنده آزادیخواه و مبارز هندی جوایز و وجوه نقدی‌ای را که همراه با جوایز از سوی دولت طی سال‌ّهای گذشته دریافت کرده بودند، پس دادند.

آرونداتی روی نویسنده و فیمنیست پرآوازه آن کشور جایزه ملی را که در سال ۱۹۸۹ بخاطر بهترین فلم‌نامه خود گرفته بود پس داد. او در مقاله‌ای با عنوان «چرا من جایزه‌ام را برگرداندم»‌ ‌ در «اندین ایکسپرس» (۵ نوامبر ۲۰۱۵) اظهار می‌دارد که وی جایزه‌اش را تنها در اعتراض به «نابردباری فزاینده» پس نمی‌دهد زیرا وی وسعت این «قتل‌های هولناک» را به مراتب بیشتر از کشتن چند نویسنده و اندیشمند دگراندیش می‌داند. او نوشت:‌ «زندگی جهنمی برای تعدادی بیشتر است. تمام شهروندان – میلیون‌ها دالیتی(۱)، آدیواسی(۲)، مسلمانان و مسیحیان ـ مجبور به زندگی در فضای وحشت اند و نمی‌دانند که چه زمانی و از کجا به آنان حمله خواهد شد.»

امریکا بازهم رکورددار تجارت اسلحه

دولت جنگ‌افروز امریکا در سال ٢٠١٥ با فروش ٤٧.٠٨٥ میلیارد دالر اسلحه، رکورد جدیدی را ثبت نمود. این درحالیست که هنوز ١٢٠ درخواست خرید اسلحه از سوی کشور‌های خلیج و عربی بررسی نشده است. جوزف ریکسی، رییس آژانس همکاری دفاعی امریکا گفت: «به دلیل فروش بی‌سابقه سلاح، سال ٢٠١٥ بزرگترین و مهمترین سال آژانس بوده است... در سال ٢٠١٥ درآمد فروش سلاح به ٤٧.٠٨٥ میلیارد دالر رسید. درحالی که در سال ٢٠١٤ تقریبا ٣٤.٢ میلیارد بود و در سال ٢٠١٣ از ٢٧ میلیارد دالر بالاتر نرفت».

قتل عام کرهاله

زمانی که جنایتکاران افغان از سوی محاکم فاسد، جنایت پرور و ریشخند دولت دست نشانده امریکا مهر معافیت و معصومیت را می‌خورند، با این تصور که جنایات شان فراموش شده، گذشته را صلوات گفته به سوی اروپا و امریکا شتافته فراموش می‌کنند که مدت‌هاست در اذهان عامه محاکمه شده و حضور یا عدم حضور آنان تغییری در تنفر مردم از ددمنشی آنان نمی‌آورد.

مردم شریف هزاره «آته باقر» را با پیام‌های شان دار زدند

تظاهرات بزرگ کابل به تاریخ ۱۱ نوامبر ۲۰۱۵ در اعتراض بر سربریده شدن هفت هموطن مظلوم ما در ارزگان، دولت وحشت ملی را سراسیمه و درپچال ساخت، اما درین میان، محمد محقق منحیث تیکه‌دار قوم هزاره، بیش از دیگران راه گم‌کرده علیه این موج مردمی سخنانی گفت که تا ابد رویش را سیاه نگهمیدارد. او گفت «آدم‌هایی که در زمین بوریا و در آسمان ستاره ندارند» این اعتراض را راه انداخته و آنانی را که «مرگ و درد»‌ می‌گویند «مردم سر کوچه» خوانده گفت به خاطر این تجمع و شعار دادن‌های «ناحق» من «خجالت شدم».

زنان افغان تحت حاکمیت غلامان امریکا زجرکش می‌شوند

به تاریخ ٩ اگست ٢٠١٠ مجله «تایم» امریکا تصویر عایشه (دختری که گوش و بینی‌اش توسط طالبان درنده به جرم عشق و فرار از منزل بریده شده بود) زیر عنوان «اگر ما افغانستان را ترک کنیم این چنین واقع خواهد شد» به نشر رسانید تا مردم امریکا را ترغیب به حمایت از حضور دایمی نیروهای امریکایی در افغانستان نماید. و اینگونه سوءاستفاده از بدبختی‌های زنان افغان به روال عادی مقامات و رسانه‌های غربی بدل گشته است.

مقالات برگزیده

مقالات رسیده

هنر و ادبیات

از صفحات تاریخ ما

تعداد مهمانان حاضر: 89 نفر