مسلح‌سازی جنگسالاران عامل تیره‌روزی مردم چاه‌آب تخاربشیر قانت همراه با شرکای جرمش هر یک ملا پیرم‌قل و کبیر مرزبان

به تاریخ ٢ حوت ۱۳۹۴ سفری به چاه‌آب تخار داشتم. این ولسوالی قبلا پرجمع و جوش بود، مردم آن سرزنده و بشاش بودند، ولی این بار برعکس گذشته آنرا افسرده و مکدر یافتم و از آن چهره‌های بانشاط اثری نبود و شهر عاری از جمع و جوش به نظر می‌رسید.

اعتراض مردم نورابه ولسولی چاه‌آب تخار به خون نشست

به تاریخ ١٧ حوت ۱۳۹۴ مردم قریه نورابه ولسوالی چاه آب ولایت تخار بنابر کار غیرمسولانه شرکت استخراج طلا که خانه‌های مسکونی شان را مورد تهدید قرار داده بود دست به اعتراض زدند. شرکت حاجی کبیر استخراج کننده طلا قبل از شروع کار به مردم منطقه وعده داده بود که کمک هایی از قبیل ساختن سرک، کلینک، مکتب وغیره به مردم انجام خواهد داد ولی با گذشت هفت سال هیچکدام از وعده‌هایش را عملی نکرده است. چون حفریات آنها در نزدیک منازل رهایشی مردم قرار دارد حیات مردم را لغزش زمین و سقوط خانه‌ها تهدید می‌کرد بنا آنان تقاضا کرده بودند که کار را متوقف سازند و یا برای آنها زمین داده شود که این ساحه را ترک گویند. اما شرکت بدون در نظرداشت خواسته‌های مردم به کار خود ادامه داد و چندین بار وقتی مردم صدای مخالفت بلند کردند با پادرمیانی نماینده‌های پارلمان که گفته می‌شود مقدار پول از شرکت گرفته اند با فریب و نیرنگ مردم را خاموش ساخته اند.

نجیب‌الله اکبری مسئول بخش اسناد تاریخی در «آرشیف ملی افغانستان»

«به همسرم گفتم اگر آرشیف نروم شاید اسناد را بدزدند و یا هم ذخایر اسناد را آتش بزنند و همه دار و ندار تاریخی افغانستان از بین برود. ده‌افغانان مرکز شهر کابل که فاصله زیادی با ساختمان آرشیف ملی ندارد، مرکز جنگ بود و افراد شورای نظار در آنجا حاکم بودند. حزب وحدت از منطقه دهمزنگ سنگر شورای نظاری‌ها را در کوه تلویزیون با راکت و مرمی می‌زدند و بعضا مرمی‌ها اینسوی کوه اصابت می‌کردند. خانه‌ی ما در باغ‌بالا موقعیت داشت و آنروز من پای پیاده و از راه پس‌کوچه‌ها درحالی که جنگ بشدت جریان داشت راهی آرشیف شدم. وقتی به آرشیف رسیدم دیدم در کنار دروازه افراد مسلح ایستاده اند و در داخل هم یک گروه دیگری سرگرم شکستن دروازه‌ها اند. با ترس و لرز وارد شده خودم را معرفی کردم. به من اجازه دادند وارد آرشیف شوم. وقتی داخل شدم دروازه‌ها شکسته بودند و میز و چوکی و الماری‌ها در اتاق‌ها پراکنده اینسو و آنسو به چشم می‌خوردند. ساختمان آرشیف تمام شب در دست افراد شورای نظار بود اما خوشبختانه آنان یا متوجه ذخایر اسناد نشده بودند و یا هم ارزش آنها را نفهمیده بودند بنا همه چیز دست‌نخورده باقی ماند. ما چند روز پیش از شدت گرفتن جنگ دروازه‌ها را مهر و موم کرده الماری‌های بزرگ را عقب دروازه‌ها گذاشته بودیم، اصلا کسی متوجه راه ذخایر نشده بود از همین‌رو اسناد محفوظ ماندند.»

شرکت هواداران حزب همبستگی در تظاهرات علیه ناتو در مونشن
گزارشگر: بخش مونشن هوادران حزب همبستگی افغانستان در اروپا

به تاریخ ۱۲-۱۳ فبروری ۲۰۱۶ سران کشورهای ناتو در كنفرانس ساليانه امنيتى در شهر مونشن آلمان گردهم آمدند تا روى حاكميت بيشتر به مناطق مختلف جهان با هم به توافقاتى برسند و تصمیم بگیرند که کدام کشور دیگر را به خاک و خون بکشند.

هزاران تن از مخالفان جنگ تظاهراتى را عليه این گردهمآیى در شهر مونشن به راه انداختند. شركت‌كنندگان را احزاب و سازمان‌هاى ضد جنگ، حركت جوانان ضد جنگ و ضد فاشيزم، احزاب دموكرات، سازمان‌ها و احزاب چپ، نيروهاى دموكرات كوردستان، ايران و ساير كشورهاى افريقایى، آسيایى و اروپايى كه از شهرها و ممالك همجوار آلمان به مونشن آمده بودند، تشكيل مي‌داد.

دیدار با خانواده سوگوار شهید محمدعلی محمدیار

به تاریخ ۱۴ دلو ۱۳۹۴ (۳ فبروری ۲۰۱۶) جمعی از اعضای حزب همبستگی برای غم‌شریکی به خانه شهید محمد علی محمدیار رفتیم. محمدعلی ۳۷ ساله به تاریخ ۳۰ جدی ۱۳۹۴ در حمله انتحاری بر موتر کارمندان «کابورا پرودکشن» به شهادت رسید. از او دو کودک (سنا یک‌ساله و ستایش دوساله و هشت ماه) بجا مانده اند.

«شفافیت بین‌المللی»: افغانستان سومین کشور فاسد جهان

سازمان «شفافیت بین‌المللی» که همه ساله کشورها را بر اساس فساد اداری موجود در آنها رتبه‌بندی می‌کند، در گزارش سال ۲۰۱۵ افغانستان را در میان ۱۶۸ کشور در رتبه ۱۶۶ قرار داده است که در واقع مقام سوم را در جهان داراست. دولت افغانستان از یک‌دهه بدینسو در لیست فاسدترین های جهان جا داشته است. سومالیا و کوریای شمالی به ترتیب مقام اول و دوم را کسب کرده اند. این درحالیست که افغانستان در سال ۲۰۱۴ چهارمین کشور فاسد جهان بود که در اثر سیاست‌های چپاولگرانه حکومت وحشت ملی یک درجه به پایین جدول سقوط کرده است.

مریم ابراهیمی در جو تنفر مقابل طالبان وحشی به خاک سپرده شد

حمله انتحاری روز چهارشنبه (۳۰ جدی ۱۳۹۴) بر کاروان کارمندان «کابورا پرودکشن»، هشت تن به‌شمول ۳ زن را شهید و چندین تن دیگر را زخمی نمود. روز جمعه (۲ دلو ۱۳۹۴)، با جمعی از جوانان «حزب همبستگی افغانستان» در مراسم خاکسپاری مریم ابراهیمی، یکی از شهدای این جنایت ددمنشان طالبی، در کارته سخی شهر کابل اشتراک ورزیدم. درحالی‌که زنان جنازه مریم را بر دوش کشیده انتقال می‌دادند، اکثر اشتراک‌کنندگان نمی‌توانستند جلو اشک شان را بگیرند. تنفر در برابر طالبان وحشی و دولت وحشت ملی فضای حاکم در این مراسم را تشکیل می‌داد.

مردم قریه بالادوری زیر بار وحشت عذاب می‌کشند

بالا‌دوری و قریه‌های همجوار آن که کمتر از ١٠ کیلو متر با شهر پلخمری مرکز ولایت بغلان فاصله دارند و مردمش زراعت‌پیشه و مالدار هستند در کنار اینکه در فقر و بی‌نوایی به سر می‌بردند حالا در چنگال طالبان درنده گیر افتاده اند و هر لحظه امکان آن است که مرگ به سراغ شان بیاید. این مرگ یا از مرمی طالب است و یا از هاوان و راکت دولت.

طالبان درنده در کنر یک فامیل را قتل‌عام کردند

به تاریخ ٥ جدی ١٣٩٤ آدم‌کشان طالب در قریه بریکوت، ولسوالی ناری ولایت کنر، شب هنگام بر یک خانه هجوم برده ٦ عضو یک فامیل را کشتند و یک تن را شدید مجروح کردند. جانباختگان این حادثه بهادر شاه ولد محمد شاه و دو پسر او هر یک غزوان ٥‌ساله و عفران ٣‌ساله، خشو و خواهر خانمش و خاله وی هستند. خانم بهادر شاه شدید مجروح گردیده که حالا در شفاخانه بستر است.

باسط با دنیایی از آرزوهای کودکانه به دل خاک رفت

روز نخست سال ٢٠١٦ در کابل با انتحار و دهشت آغاز گشت. یک حمله انتحاری وحوش طالبی در سرک نهم تایمنی طبق معمول مردم داغدار ما را بر بالین سوگ جگرگوشه‌های شان نشاند.

هدف انتحارکننده مهمانخانه فرانسوی‌ها بود اما از آنجایی که خارجی‌ها برای امنیت شان با مصارف هنگفت آرگاه و بارگاه ساخته‌اند، به آنان هیچ آسیبی نرسیده ولی مردم عام و بی‌دفاع قربانی شدند.

مقالات برگزیده

مقالات رسیده

هنر و ادبیات

از صفحات تاریخ ما

تعداد مهمانان حاضر: 71 نفر