زندگی مشقت‌بار مهاجران برگشته از پاکستان

جمعی از مهاجران برگشته از پاکستان در منطقه آبی کاریز پلچرخی کابل تحت شرایط مشقت‌باری زندگی دارند. در طول سه ماه گذشته ده‌ها خانواده مهاجر درین منطقه آمده اند و در هوای سرد زمستان با صدها مشکل مصروف ساختن سرپناهی برای خود اند.

دیدن چهره های پریشان زنان، دستان ترکیده کودکان و حالت فقرزده و مغموم آنان قلب هر انسان بااحساس را به درد می‌آورد. این خانواده‌ها اکثرا در خیمه‌ها و یا اتاقک‌های گلی که بوی نم و رطوبت از دور به مشام می‌رسد زندگی سختی را می‌گذرانند. اطفال شان از درس و مکتب دور مانده و از بام تا شام مصروف کارهای شاقه ساختمانی، جمع‌آوری زباله، آب آوردن از فاصله های دور و غیره اند. در این منطقه فقط چند خانه چاه آب دارند و متباقی همه روزه برای بدست آوردن آب راه درازی می‌پیمایند.

روند سبز

بعد از اشغال افغانستان توسط امریکا و دیگر کشورهای غارتگر، مرتجع‌ترین و جاهل‌ترین افراد ریش، لنگی و پکول شانرا دور انداخته، یک شبه «دموکرات»، «مدافع حقوق زن» و... شدند و با ایجاد حزب، نهاد، انجمن و... کوشیدند گذشته‌ی ننگین شانرا از اذهان مردم پاک نمایند. اما هیچ شیادی نتوانست اینان را پاک سازد و بوی گند و چتلی نهادهای به اصطلاح دموکراتیک و «مدنی» شان هنوز هم از هرسو بالاست.

یکی از شهکاری های «روند سبز» متعلق به امرالله صالح این «جاسوس باافتخار»(۱) در رستاق را مشت نمونه خروار تقدیم می‌کنم تا با نشر این داستان تلخ، خوانندگان بتوانند به چهره واقعی این روند سیاه بیشتر آشنا شوند که فریب این عوام‌فریبان را نخورند.

ضیاءالدین و عنایت‌الله توسط تفنگداران قساوت‌پیشه آلمانی به شهادت رسیدند
ضیاءالدین و عنایت‌الله

ساعت ۱۱:۵ شب مورخ ۲۰ عقرب ۱۳۹۵ شهر مزار شاهد انفجار مهیبی بود. حادثه دقیقا مقابل قونسلگری آلمان واقع در هوتل مزار رخ داد. انفجار به حدی شدید بود که پارچه‌های ساختمان‌ها و موترهای تخریب‌شده تا مسافه یک کیلومتر دورتر پراکنده شد. خانه‌های مسکونی و مراکز تجارتی که در حومه قونسلگری قرار داشتند تا مسافه پنجصد متری شدیدا تخریب شدند و شیشه‌های خانه‌های اکثر مردم در داخل شهر شکستند. تلفات انسانی ناشی از آن خلاف اظهار نظر سخنگویان دولت گندیده بیش از بیست نفر و زخمیان حادثه به بالاتر از دوصد تن می‌رسید. خسارات مالی میلیون‌ها دالر است چون اکثر مارکیت‌های تجاری مزار در نزدیکی آن قرار دارند خصوصا مارکیت ادویه فروشی آریا، مهمانخانه مزار، مارکیت بیگ‌زاده، انصاری، کاتب‌زاده، نظام و مارکیت شهزاده، دکان‌های مقابل قونسلگری و صدها خانه مسکونی در گذر بابه قمبر، چغذدک و شادیان شدیدا تخریب شدند. دولت با دروغپراکنی همیشگی خود اعلان نمود که موتر لاری مملو از مواد منفجره باعث حادثه خونین گردیده حالانکه بنابر ادعای مردمانیکه در مجاورت ساحه انفجار زندگی می‌کنند، نخست نور خیره‌کننده را از سمت شرق شهر دیدند و سپس صدای هولناک احتمالا موشک که در نهایت به نقطه هدف اصابت نموده و ویرانی بی‌مانند را به بار آورد، شاهد بودند. جای تعجب است بینی یک آلمانی هم با این همه شدت حادثه خراشیدگی ندیده است چون دیپلومات‌ها شب‌ها اکثرا در کمپ نظامی مارمل می‌خوابند. فردای حادثه بقایای ساختمان دولتی مزار هوتل را خود آلمانی‌ها بصورت مرموزی با سه انفجار پیهم کاملا از بین برده به آتش کشیدند.

راهپیمایی محصلان پوهنتون لغمان در اعتراض به تهدید‌های رییس

به تاریخ ۱۱ عقرب ۱۳۹۵، بیش از ۳۰۰ محصل پوهنځی انجنیری پوهنتون لغمان در اعتراض به پامال‌شدن حقوق اولیه شان توسط رییس دست به راهپیمایی زدند.

محصلان پوهنتون لغمان بخصوص پوهنځی انجینری از معضلات فراوانی رنج می‌برند که مهمترین آن‌ کمبود استادان است. در شروع محصلان به ریاست پوهنتون جهت حل مشکل مراجعه می‌نمایند، رییس پوهنتون به نام عبدالصبور غفورزی که رابطه تناتنگ با حزب اسلامی و اتحاد دارد، باوجودی که از هر محصل زیر نام پرداخت معاش استادان ۱۰۰ افغانی اخذ نموده است، شروع به تهدید آنان می‌کند. او نماینده محصلان را تهدید به تبدیلی و حتا اخراج از پوهنتون می‌کند.

دیداری با بیجاشدگان قندوز در حاجی کمپ مزار

درد و رنج کندز خونین را می‌شود از پناهندگان کندزی که دلبندان شان را از دست داده و به ولایات دیگر بشمول مزار پناه آورده اند، بخوبی درک کرد. بیشتر بیجاشدگان در حومه میدان هوایی شهر مزار در ساحه‌ای به نام حاجی کمپ جابجا شده اند. این کمپ به حیث یک مکان موقت جهت آموزش حجاج در نزدیکی میدان هوایی تاسیس شده بود بنا برای بودباش خانواده‌ها حداقل امکانات زندگی را نیز در خود ندارد. بخصوص نبود تشناب‌های کافی، برای زنان مشکلات فراوانی به همراه دارد.

جنگ و پیشروی طالبان در فراه

فراه با آنکه در چند سال گذشته از امنیت چندانی برخوردار نبود و بسیاری از ولسوالی‌های آن در چنگ طالبان قرار داشتند اما در یک هفته گذشته حملات این گروه بر برخی مناطق در اطراف شهر فراه شدت گرفته که مردم را نگران ساخته اکثریت آنان به مناطق دیگر آواره شده اند.

طالبان نخست روکن، نوبهار، رج، گنهکان، ختی‌وان، ملاها، ده هک، برنگتوت و برخی قریه‌های دیگر در اطراف شهر را مورد حمله قرار داده و تمامی این مناطق را در کنترول گرفتند و خود شانرا تا حدود دو کیلومتری دفتر والی به منطقه باغ پل رساندند.

جنایات جنگی امریکا در ولسوالی اچین

به تاریخ ۷ میزان ۱۳۹۵ (۲۸ سپتامبر ۲۰۱۶) شماری از مردم قریه شدل ولسوالی اچین در ولایت ننگرهار جهت پذیرایی از حاجی احمدشاه که از مراسم حج برگشته بود دور هم جمع شده بودند. مردم سرگرم پختن دیگ و آماده کردن نان به مهمانان بودند که دو طیاره جیت و یک طیاره بی‌پیلوت امریکا شروع به بمباردمان می‌کند که در نتیجه ۱۴ تن کشته و ۱۶ تن دیگر زخمی می‌شوند. اکثر رسانه‌های افغانستان طبق معمول در برابر جنایات امریکا چشم پوشیده کمتر به آن می‌پردازند.

بدخشانیان مصارف زندگی خود را چگونه تامین می‌کنند؟

ولایت بدخشان دارای ۲۷ واحد اداری بوده یک ولسوالی درجه اول، ۱۵ ولسوالی درجه دوم و ۱۱ ولسوالی درجه سوم است که مجموعا ۱۵۴۵ قریه را در بر گرفته با تاجیکستان، چین و پاکستان هم‌سرحد است. به اساس آمار دولتی نفوس این ولایت ۱۲۵۲۹۶۳ می‌باشد.

بدخشان از جمله ولایات فقیر اما بزرگ و پرنفوس افغانستان است که فاصله مرکز آن از کابل ۶۰۰ کیلومتر می‌باشد. برای رسیدن به ولسوالی‌های دوردست، باید روزها صعب‌العبورترین راه‌های مواصلاتی را پشت سر گذاشت.

وضع رقت‌بار محصلان در ولایت بامیان

محصلان قشر حساس جامعه اند که با کسب علم و فن، آگاهی را در اجتماع منتقل می‌سازند و اگر به‌صورت درست آگاه و بسیج گردند، همراه با آموخته‌های علمی شان انقلاب اجتماعی را در راستای بهبود زندگی بار می‌آورند. اما محصلان در کشور ما در زنجیر‌های گوناگون پیچانیده شده با مصایب دردناک درگیر اند و عملا نهادهای آموزشی کشور به مراکز ستم و ارتجاع بدل گشته با امراض واگیر اجتماعی آغشته گشته اند.

محصلان در ولایت بامیان مثل اکثر مناطق دورافتاده دیگر کشور از وضعیت اسفبار رنج می‌برند. تحصیلات عالی، نیمه‌عالی (خصوصی و دولتی) و دارالمعلمین بیش از ۱۱هزار محصل را جذب نموده که تنها پوهنتون دولتی بامیان در حدود ۶۵۰۰ محصل دختر و پسر دارد. بیشترین آنان از اطراف بامیان، دایکندی و سایر ولایات گرد هم آمده‌اند.

بازهم جنایت جنگی نیروهای امریکایی در پکتیکا

بر اساس اطلاعاتی که به دست ما رسیده، در حمله هوایی نیروهای امریکایی به تاریخ ۲۲ اسد ۱۳۹۵ در قریه میناری ولسوالی خوشامند پکتیکا بیش از ۲۰ غیرنظامی به شهادت رسیده‌اند. داکتر وریشمن با چند تن از اعضای خانواده‌اش که شامل زنان و کودکان می‌شوند، از جمله قربانیان این جنایت اند. در تصاویر شهدای حادثه که از طریق صفحات فیسبوک به نشر رسیده‌، اجساد خون‌آلود داکتر وریشمن با دو پسر، یک دختر و پسر کاکایش دیده می‌شوند.

مقالات برگزیده

مقالات رسیده

هنر و ادبیات

از صفحات تاریخ ما

تعداد مهمانان حاضر: 100 نفر