ششمین جلسه ولایتی «حزب همبستگی افغانستان» در فراه
- رده: فعالیت‌های حزب
- نویسنده: حزب همبستگی افغانستان
- منتشر شده در سه شنبه، 10 جدی 1392
ششمین گردهمایی همگانی «حزب همبستگی افغانستان» به تاریخ ٢٦ قوس ١٣٩٢ (١٧ دسامبر ٢٠١٣) در فراه برگزار شد. در این جلسه که تعدادی از فعالان و هواداران حزب در آن شرکت نموده بودند، مباحث درون حزبی و اوضاع جاری بخصوص امضای پیمان امنیتی کابل‌ـ واشنگتن مورد بحث قرار گرفت.
در نخست گرداننده برنامه مرگ ناگهانی حاجی گل محمد خان از پشتیبانان توده‌ای حزب همبستگی و نیز مرگ جانکاه فریده احمدی و نور احمد دو تن از اعضای حزب همبستگی را که در سال جاری توسط طالبان به شهادت رسیدند، به ادامه‌دهندگان راه و اعضای فامیل شان تسلیت گفته، اراده قوی و شهامت آن دلیران را ستود. زندگینامه گل محمد خان توسط یکی از اعضای حزب قرائت گردید.
به تعقیب آن ترجمه پشتوی دیدگاه حزب در باب امضای پیمان امنیتی تحت عنوان «لویه جرگه مشورتی، دامی برای اسارت ابدی وطن ما» از سوی یکی از اعضای حزب به سمع شرکت‌کنندکان رسانیده شد. درقسمت پایانی دیدگاه حزب چنین آمده است:
«"حزب همبستگی افغانستان" به تمامی نهادها و شخصیت‌های ملی و آزادیخواه که صادقانه از اوضاع تحمیلی و نیرنگ‌های اشغالگران به ستوه آمده و این جرگه‌های تقلبی را ادامه سیاست‌های استعماری امپریالیزم امریکا به یاری نوکرانش در منطقه می‌دانند، ندا سر می‌دهد تا صرف‌نظر از اختلافات جانبی دور هم جمع شده و برای افغانستان مستقل، آزاد و مرفه گام‌های عملی بردارند و این زمانی موثر خواهد بود که عناصر پیشرو برای آگاهی‌دهی و بسیج مردم تلاش‌های موثر به خرج دهند.»
گزارشی از فعالیت‌ها و مسایل فعلی حزب همبستگی و تشریح پیامدهای زیانبار پایگاه‌های دایمی امریکا با ذکر مثالهایی از کشورهای گوناگون، بیشترین قسمت سخنرانی‌ای بود که توسط یکی از اعضای رهبری ایراد گردید. هدف این سخنان آگاهی به اعضا و هواداران حزب و خنثی‌سازی حرف‌های آن بیگانه‌پرستانی بود که مطبوعات به اصطلاح آزاد را شب و روز در گرو گرفته و در گوش ملت بی‌نان و جنگ‌زده‌ی ما تبلیغات زهرآگین شان را پف می‌کنند. در پایان سخنران چنین نتیجه گرفت:
«در تاریخ سراغ نداریم که کشوری به بازوی بیگانگان آباد و آزاد شده باشد. اشغالگران با تمام نیرنگ‌ّها و پیمان‌های به ظاهر نرم ولی خونین که در پی خود وابستگی اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و... را به بار می‌آورد هرگز منجی بشریت و رهایی ملل محروم و فقیر واقع نشده است. افغانستان هنگامی به رهایی و قله ترقی خواهد رسید که مردم ما در پرتو وحدت ملی و خیزش همگانی بساط دشمنان داخلی و خارجی را بار دیگر به آتش کشیده به سوی ایجاد دولت ملی و دموکراتیک عاری از وابستگی و مبتنی بر اراده اکثریت خاموش، آگاهانه گام‌های مثبت بردارند.»
در بخش دیگری از این گردهمایی «برنامه مشخص برای پیشبرد کارهای حزب در ولایات» که شامل ١٦ ماده بوده و از سوی دفتر مرکزی حزب تهیه و ترتیب داده شده است، جهت راهنمایی اعضا و شوراهای ولایتی توسط فروزان (یک تن از فعالان حزب) به آگاهی شرکت‌کنندگان رسانیده شد تا در پرتو این رهنمودها، فعالیت‌های حزب در آن ولایت سمت و سو داده شوند.
یکی از اعضای سابقه‌دار حزب که در چندین جلسه پی در پی از سوی کمیته برگزاری به علت بی‌توجهی دعوت نشده بود، این ندانم‌کاری‌ها و بی‌دقتی را اشتباه دانسته و در کنار آن انتقادات دیگری هم داشت که رسیدگی به آنها به جلسه جداگانه‌ای موکول شد.
در قسمت پایانی برنامه شرکت‌گنندگان فرصت یافتند تا سوالات خود را مطرح سازند. پرسش‌ها اکثرا این موضوعات را در بر می‌گرفتند: حزب همبستگی در خصوص قرارداد استراتیژیک به غیر از نشر مطالب آگاهی‌بخش و تجارب کشورهایی که تا اکنون طعم تلخ پیمان‌ها و پایگاه‌های نظامی را چشیده‌اند چرا دست به راهپیمایی وسیع نزده است و اقدامات جدی را پیش رو نگرفته است؟ اگر وضعیت رو به وخامت گرایید آیا در آنصورت شکل مبارزه ما همین گونه خواهد بود و یا تغییر خواهد کرد؟ چرا تا هنوز ما در مبارزه خویش تنها مانده‌ایم؟ پلانها و برنامه‌های آینده حزب همبستگی از چه قرار است؟ دید کلی ما در مورد انتخابات ریاست جمهوری روشن است ولی در مورد شورای ولایتی چه باید کرد؟ و... به این پرسش‌ها از سوی مسئولان جلسه جواب‌های مفصل ارائه گردید.
