طیاره‌های حامل خمینی و ملا برادر

در جریان مطالعه کتاب «گروگان خمینی» نوشته رابرت دریفوس، در فصل نهم «بر لب پرتگاه بازگشت به دوران سیاه گذشته» به افشاگری‌های ارزنده‌ای برخوردم که خواستم فشرده‌ آن را تقدیم خوانندگان سایت حزب همبستگی نمایم. دریفوس، ایران بعد از خمینی را به تصویر کشیده است که چگونه آخوندها و ملاها دیوانه‌وار به جنگ تمامی نشانه‌های تمدن و پیشرفت و علم و هنر رفتند. نویسنده برملا می‌سازد که پشت این همه رذالت‌ها سازمان‌های جاسوسی امریکا، انگلستان و اسراییل قرار داشتند. مقایسه شرایط آن زمان ایران با وضعیت کنونی افغانستان پس از حاکمیت طالبان می‌رساند که چرا امریکا و غرب می‌خواهند افغانستان در جهل و بربریت غرق و با هرگونه مظاهر علم و دانش و پیشرفت بیگانه نگه‌داشته شود.

توییت تام ویست

پس از پایان شیادی زلمی خلیلزاد در دوحه که سرنوشت مردم افغانستان را به ددمنشان طالبی سپرد، دولت خون‌آشام امریکا ادامه ماموریت خیانتش در برابر مردم رنجدیده ما را به تام ویست داد. این دیپلومات به‌مثابه نماینده ويژه امریکا برای افغانستان که تجربه مشاوره در امور جنوب آسیا و همچنان کار با نیروهای امریکایی در کنر را دارد، وظیفه گرفته تا جنایات و عوامفریبی‌های کاخ‌سفید را پرده‌پوشی کند. او هرچند اظهار می‌دارد که طالبان با تروریستان رابطه دارند، ولی درعین‌حال مردم و جهان را به "تعامل" با این غلامان دست‌پرورده غرب فرامی‌خواند! این «ذلیلزاد» ثانی یکجا با رینا امیری (نماینده ویژه امریکا برای زنان، دختران و حقوق بشر افغانستان) که همه‌روزه مصروف دیدار با جانیان جهادی و طالبی اند، در ۶ جون ۲۰۲۳ در یک پست تویتر خبر داد:

«این هفته، ۵-۹ جون، از لندن و ابوظبی بازدید خواهم کرد تا با همکاران بریتانیایی و امارات متحد عربی در مورد منافع مشترک در افغانستان صحبت کنم.»

زنان همدست جانیان

امریکا و غرب برای تحمیل سیاست‌های استعماری شان در کشورهای جهان سوم نیاز به مهره‌های گوناگون دارند که با توسل به آنان رژیمی را بر قدرت می‌نشانند و گاهی از قدرت پایین می‌کشند. ولی تاریخ به اثبات رسانیده است که هیچ غلامی را به گونه کامل مقتدر نساخته و همچنین حذف نمی‌کنند تا از هرکدام مطابق ضرورت شان همچون لته‌پاک سود جویند. امریکا و ناتو افغانستان را زیر نام رهایی زنان، دموکراسی و مبارزه علیه تروریزم اشغال کردند، اما پس از ۲۰ سال جنگ و کشتار و بربادی، سرنوشت افغان‌های ستمدیده را دوباره به همان گروه زن‌ستیز، فاشیست و عصر حجری سپردند.

پروژه «ام‌کی-الترا»، جنایت دولت امریکا علیه مردمش و جهانیان

پس از جنگ دوم جهانی و فدارکاری و مبارزه عساکر شوروی در مقابل نیروهای هیتلر بخصوص در جنگ لنینگراد، امریکا تصور می‌کرد که دولت سوسیالیستی شوروی به نیروهای خود موادی می‌دهد که مغز آنان را کنترول می‌کنند تا در برابر دشواری‌ها تسلیم نشوند و در هرگونه شرایط سخت بجنگند. به نظر جنرالان کشور جنگ‌افروز امریکا ایدیولوژی و وطن‌دوستی و فداکاری اصلا معنا ندارد، به همین دلیل آنان در صدد تهیه دارویی شدند تا مغز نیروهای خود را کنترول کرده و در جنگ‌های آتی برنده شوند.

حملات طالبان بر بندهای آب غرب افغانستان

رژیم‌های ارتجاعی که بین مردم منفور اند، مترصد فرصتی می‌باشند که دعوایی با کشوری ایجاد گردد تا احساسات ملی مردم را شعله‌ور ساخته توجه آنان را ولو موقتی از فجایع داخلی به‌سوی دیگری منحرف سازند. بگومگوی طالب با اربابان ایرانی شان یک دعوای ساختگی است که هردو دستگاه ارتجاعی و پلید شدیدا به آن نیازمند اند. مردم ایران و افغانستان تحت حاکمیت فاشیستی رژیم‌های اسلامی روزگار سختی از سر می‌گذرانند و صدای اعتراض شان بلند است که فقط با سرکوب و کشتار آن را می‌کوشند خفه سازند. حال رژیم‌های دیکتاتور این دو کشور در قضیه آب هیرمند خاکباد راه انداخته‌اند که یک موقع تنفس برای شان مهیا گردد.

عبدالباری جهانی

شاملو در «شعری که زندگی‌ست» می‌سراید:

عکس سیلفی وزیران خارجه زن

اولین اقتصاد امپریالیستی (انگلیس) در اواخر قرن ۱۸ و اوایل قرن ۱۹، برای توجیه استبداد سیاسی و فرهنگی‌اش سیاست بزرگ‌نمایی و شخصیت‌کشی را روی دست گرفت، سیاستی که میراث‌خواران امروزی آن (امریکا و شرکا) هم‌چنان با دقت بیش‌تر در دست دارند. طی بیست سال نمایش کمیک دموکراسی در افغانستان و نیز تا امروز، ناظریم که چطور امریکا و متحدین همواره از عوامل سست‌عنصر و میهن‌فروشش در اجرای برنامه‌های امپریالیستی (به خصوص نوع فرهنگی آن) استفاده می‌کند؛ که طبعاً یکی از موثرترین برنامه‌های ظاهراً انسان‌دوستانه و عملاً جنایت‌کارانه، برنامه «پهلوان پنبه‌سازی» آنان بوده‌است.

سارا واگن‌کنشت

سارا واگن‌کنشت یک نام آشنا و شناخته‌شده‌ترین چهره چپ و عضو حزب چپ آلمان (دی لنکه) است که با رُک‌گویی‌هایش علیه سیاست‌های ضد بشری دولت آلمان همیش بر سر زبان‌ها بوده و به نام روزا لوگزامبورگ دوم شهرت یافته است. سارا در ۱۶ جولای ۱۹۶۹ در آلمان شرقی به دنیا آمد. زمانیکه در برلین بود به عضویت «جوانان آلمانی آزاد» (FDJ) در آمد و در سال ۱۹۸۹ به «حزب اتحاد سوسیالیست» (SED) پیوست. پس از فروریختن دیوار برلین و تبدیلی «حزب اتحاد سوسیالیست» به «حزب سوسیالیزم دموکراتیک»، واگن‌کنشت به عضویت کمیته ملی حزب انتخاب شد و همچنان به «پلتفورم کمونیست» که یک حزب مارکسیست-لنینیست بود، پیوست. سارا خواست به معاونت حزب خود را کاندید نماید اما از آنجا که طرفدار نظام آلمان شرقی و کمونیزم بود، در داخل حزب با مخالفت رهبران مواجه و از این تصمیم خود منصرف شد. سارا استدلال می‌کرد که حزب چپ باید اهداف رادیکال و ضد سرمایه‌داری را دنبال کند و از «حزب سوسیال دموکرات» و «حزب سبز» که میانه‌رو هستند، متمایز بماند. این روزها به دلیل اظهارات صریح‌‌اش با مخالفت‌هایی از جانب رهبری حزب‌اش که مواضع سازشکارانه دارند نیز مواجه می‌باشد بنابر این رسانه‌ها از احتمال این‌که او حزب جدیدی پایه‌گذاری کند سخن می‌گویند.

کارتون دوش امریکا و طالبان
کارتونیست: زاچ

در بحبوحه کارزارهای انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۳۹۳، دوستم، زمانی که منحیث معاون اول اشرف غنی نصب شده بود، به‌خاطر دست‌داشتن در جنگ‌های داخلی از مردم افغانستان به‌اصطلاح معذرت‌خواهی نمود تا خود را کمی رنگ و روغن کرده مردم را بفریبد و مهمتر از آن آبرویی برای باداران امریکایی و متحدان ناتویش خریده باشد. رسانه‌ها و «فعالان مدنی» کرایی هم سروصدا راه انداختند که «جنرال دوستم» شان تغییر کرده و دیگر عالیجنابان نیز به تاسی از جنرال شان آمده و معذرت‌خواهی کنند و آن را حلال تمام مشکلات افغانستان عنوان کردند. البته دیری نگذشت که جنرال شان مرتکب جنایت علیه احمد ایشچی شد، اما این بار همان رسانه‌ها و فعالان مدنی حداقل شرف و وجدان را نداشتند تا از حرف‌های دیروز شان پوزش بطلبند. و خجالت‌آورتر از همه که حمیرا قادری تا حدی پیش رفت که در نامه‌ای سرگشاده به جنرال‌اش سلام فرستاده ابراز داشت، «این شرم هفده‌ساله ناگهان روی شانه‌ام سنگینی گرفته است. باید حرف بزنم. عمر آدمی ‌تضمینی ندارد، مدیون نروم جنرال.»

گردهمایی چوبدستان افغانستان و ایران در آلمان و امریکا
گردهمایی چوبدستان ایرانی و افغان امریکا و غرب چقدر به هم شباهت دارند درست مثل دردهای مشترک دو ملت.

به تاریخ۱۰ فبروری ۲۰۲۳، «دانشکده روابط بین‌الملل» و «انجمن فرهنگ ایرانی» در دانشگاه جورج تاون، هشت چهره سفیده‌مالی‌شده به‌شمول «اسپرم‌السلطنه» را در یک نشست گردهم آوردند. در این نشست شیرین عبادی، رضا پهلوی، مسیح علینژاد، نازنین بنیادی، علی کریمی، حامد اسماعیلیون، گلشیفته فراهانی، عبداله مهتدی شرکت داشتند. سرهم بندی چهره‌های به‌شدت امریکایی ما را به یاد «کنفرانس بن» برای افغانستان در سال ۲۰۰۱ می‌اندازد که امریکا و متحدان‌اش به یکبارگی خاینان جهادی و زنان سرکاری و دست‌نشانده‌اش را بر گرده‌های زخمی مردم ما سوار کرده و چنان برای این چاکران شان تبلیغ کردند که گویا به‌جای طالبان، مدافعان بی‌مانند حقوق بشر را به مردم افغانستان تقدیم کرده‌اند.

مقالات برگزیده

مقالات رسیده

هنر و ادبیات

از صفحات تاریخ ما

تعداد مهمانان حاضر: 158 نفر