داعش از شیوه تنظیمی مغزشویی کودکان سود می‌برد

به تاریخ ۳ سرطان ۱۳۹۵، بی‌بی‌سی فارسی گزارشی را به نشر رساند که حاکی از تلاش داعش برای آموزش کودکان با استفاده از خشونت و وحشت است. بر اساس این گزارش داعش با راه‌اندازی برنامه‌های آموزشی روی موبایل،‌ قصد جلب کودکان را دارد که در آنها آگاهانه از تصاویر تانک و موشک و وسایل نظامی دیگر برای یاد دادن الفبا استفاده می‌شود.

اخوانی‌های تونس چرا خواهان «جدایی دین از سیاست» شدند؟

تونس کشور اسلامی با بیش از ۱۱ میلیون جمعیت در شمال قاره افریقاست که با توجه به موقعیت استراتیژیکش در کنار دریای مدیترانه، مسیر تجاری و تقاطع فرهنگ‌ها و تمدن‌های مختلف دنیا می‌باشد. این کشور پس از کسب استقلال از فرانسه در ۲۰ مارچ ۱۹۶۵، برای سالیان متمادی تحت سلطه رژیم‌های مستبد و دیکتاتور بورقیبه و بن‌علی قرار داشت.

سیاهان امریکا خشماگین‌تر از گذشته برخاسته‌اند

از چند روز بدینسو تعدادی از شهرهای بزرگ امریکا شاهد موج تازه‌ای از اعتراض سیاهان است. آنان علیه بی‌عدالتی و برخورد غیرانسانی و تبعیض‌آمیز پولیس با سیاه‌پوستان خشمگین اند. هزاران تن در واکنش به قتل دو تن بدست پولیس روزهاست که در شهرهای دالاس، نیویارک، شیکاگو، واشنگتن و غیره دست به تظاهرات گسترده زده‌اند. آلتون استرلینگ و فیلاندو کاستیل به تاریخ ۵ و ۶ جولای ۲۰۱۶ در ایالت‌های لوئیزیانا و مینه‌سوتا توسط پولیس کشته شدند.

هنری کسینجر، قاتل میلیون‌ها انسان به جای محاکمه تمجید می‌شود

«هنری کسینجر یک جنایتکار جنگی است. من سالهاست که او را به عبارت جنایتکار جنگی خطاب می‌کنم. این یک استعاره یا فن بیان نیست، توصیف شغلی اوست.»

کریستوفر هیچن نویسنده کتاب «محاکمه هنری کسینجر»

به تاریخ ۹ می ۲۰۱۶، اش کارتر، وزیر دفاع امریکا بالاترین مدال پنتاگون را بر سینه خونپر هنری کسینجر ۹۲ساله آویخت
به تاریخ ۹ می ۲۰۱۶، اش کارتر، وزیر دفاع امریکا بالاترین مدال پنتاگون را بر سینه خونپر هنری کسینجر ۹۲ساله آویخت.

به تاریخ ۹ می ۲۰۱۶، اش کارتر، وزیر دفاع امریکا بالاترین مدال پنتاگون را بر سینه خونپر هنری کسینجر ۹۲ساله آویخت تا از چندین دهه نقش او در پیشبرد سیاست‌های جنایتکارانه و جنگ‌افروزانه امریکا در جهان تقدیر به عمل آورد.

برای دستگاه حاکمه امریکا، خون میلیون‌ها انسان برای رسیدن به اهداف آزمندانه‌اش پشیزی ارزش ندارد. کسانی که در راه خدمت به امریکا در گوشه و کنار جهان دست به قتل‌عام و جنایات نابخشودنی زده ‌اند از سوی پنتاگون تمجید و تحسین می‌شوند. به تاسی از همین سیاست است که امروز در افغانستان تمامی دجالان ۴ دهه‌ی گذشته که هولناک‌ترین ددمنشی‌ها را مرتکب شده‌اند در پناه امریکا بر کرسی‌های بلند لمیده و به ترکتازی ادامه می‌دهند و اینک با گلبدین، قصاب هزاران کابلی نیز معامله‌ای در راه است که به جای محاکمه، امتیازات و مصونیت داده می‌شود.

در اینجا هنری کسینجر از جلادان مشهور جهانی، استراتژیست و دیپلمات نامدار امریکایی را که از سوی روشنفکران امریکایی به نام‌های «دایناسور سیاسی»، «جنایتکار جنگی»، «هیولا»، «خون‌خوار»...یاد می‌شود و با تیوری‌های نابودکننده و کشنده‌اش، در راه منافع امریکا جان میلیون‌ها انسان را در ویتنام و لائوس و کامبوج و اندونیزیا و تیمور شرقی و بنگلادیش گرفت، مختصراً معرفی می‌کنم:

اشفاق خان، قربانی فساد و چپاول مافیای حاکم

دیدن این تصویر قلب هر انسانی را که ذره‌ای از انسانیت در او وجود داشته باشد به درد می‌آورد. اشفاق خان نام دارد و ساکن ولسوالی دره‌نور ولایت ننگرهار است. به قوم پشه‌ای تعلق دارد که از جمله فراموش‌شده‌ترین، محروم‌ترین و به حاشیه‌رانده شده‌ترین ملیت‌های وطن ماست. اکثریت مطلق مردم این ولسوالی در تیره‌روزی و بدبختی‌های گوناگون بسر می‌برند و هیچ نوع پروژه‌های رفاهی برای آنان از سوی هیچ دولتی عملی نگردیده است.

مطلبی در مورد لباس‌های چندین هزار دالری عبدالله را در سایت «حزب همبستگی» مرور کرده به این فکر فرو رفتم که سرمایه‌های میلیونی عبدالله و دیگر مقامات فاسد و چپاولگر به بهای سیهروزی کودکان این سرزمین انبار شده اند. خیانت اصلی جنایتکاران و غارتگران حاکم در این است که لقمه میلیونها هموطن ما را قاپیده خود و اولادشان در ناز و نعمت داخل و خارج زندگی دارند اما با وجود آن شرم ندارند که در هر جمله خود از «دموکراسی» و «عدالت» سخن می‌گویند.

رسوایی مفتی پاکستانی با یک مدل

مفتی عبدالقوی یکی از ملاهای پاکستانی است که در کنار شهرت دینی‌‌اش، عضو شورای علما و کمیته «رویت هلال» این کشور می‌باشد. این مفتی که گاهی برای فتوای جهاد در افغانستان و زمانی هم برای جایز بودن نکاح با زنان بی‌شمار در سرخط رسانه‌های پاکستان قرار می‌گیرد، این بار در جریان ملاقات با یک مدل پاکستانی به نام قندیل بلوچ به دام افتاده افتضاح به بار آورد.

قصه زمانی شروع شد که مفتی عبدالقوی در برنامه زنده «تلویزیون نیو» خواهان ملاقات با قندیل بلوچ (مدل و بازیگر پاکستانی که بنابر ادعاهایی در محله‌ی روسپیان لاهور موسوم به «هیرا مندی – مندوی الماس» به دنیا آمده است) گردید و او هم جواب مثبت داد. سپس مفتی مذکور چندین بار به بهانه‌هایی از شهر دیگری به کراچی می‌آید و خواستار دیدار می‌گردد ولی هر بار بلوچ بنابر مصروفیت‌هایش ابا می‌ورزد. اما چند روز قبل، ویدیوی را که قندیل بلوچ توسط موبایل خود از ملاقات خصوصی در خلوت اتاق هوتلی در کراچی در جریان ماه رمضان گرفته در صفحه تویتر خود پست نمود. این کلیپ همه جا پخش شد و موضوع بحث داغ رسانه‌های برقی، چاپی و اجتماعی پاکستان شده است.

جنبش معلمان دلیر مکسیکو در برابر اصلاحات نئولیبرالیستی

۳۱ جوزای ۱۳۹۵ – ۲۰ جون ۲۰۱۶: طی اعتراضات معلمان ایالت اوآخاکای مکسیکو برضد قوانین استعماری آموزش هشت تن در اثر رگبار پولیس ضدشورش جان باختند و ده‌ها تن دیگر زخم برداشتند.

این اعتراضات در سال ۲۰۱۳، پس از اعلام ۱۱ مورد اصلاحات نئولیبرالیستی (سیاست اجتماعی و اقتصادی‌ای که مطابق آن تمام زمام اقتصاد به بخش خصوصی سپرده شده و دولت به ندرت در امور اقتصادی مداخله داشته باشد تا چند تن سرمایه‌دار با دست باز شیره جان طبقات ستمکش را بمکند) توسط رییس‌جهمور این کشور که آموزش در صدر آن قرار می‌گرفت و بیشتر ایالت‌های فقیرنشین را هدف قرار می‌داد، آغاز گردید. براساس اصلاحات مذکور، تمام معلمان مناطق فقیر و خشونت‌زده باید دوباره برای کسب وظیفه معلمی امتحان بدهند، اما معلمان معترض شاکی اند که امتحان تحمیل‌شده تخصص‌های ویژه معلم پیرامون تدریس در مناطق دوردست را مورد ارزیابی قرار نمی‌دهد.

یکی از کارشناسان آموزش ضمن این که می‌گوید اصلاحات مزبور توسط «بانک جهانی» و «سازمان همکاری‌ اقتصادی و توسعه» به دولت مکسیکو دیکته شده، علاوه نمود:

عبدالله به بهای خون ملت لباس چند هزار دالری می‌پوشد

شیک‌پوشی به سبک بچه‌های فلم و پول بادکردن‌های دبل عبدالله همیشه موضوع بحث‌های مردم و شبکه‌های اجتماعی و یکی از دلایل تنفر شدید ملت از او بوده است. اما شاید کمتر کسی به این امر واقف باشد که او همسان میلیاردرهای عربی و هالیودی از مشتریان قیمتی‌ترین مغازه های جهان است.

اخیرا روزنامه «اطلاعات روز» گزارش موثقی را در این مورد به نشر رسانده فاش نمود که نام عبدالله به‌مثابه مشتری دایمی با آب تلا در گران‌ترین فروشگاه جهان حک شده است. افزون بر آن، این مسئله توسط سایت اسپانیوی زبان notiver.com.mx و اجتماع تاجیکستانی‌های مقیم کانادا نیز گزارش شده است.

در گزارش «اطلاعات روز» می‌خوانیم:

افشاگری و عذرخواهی کارمندان سابق طیاره‌های بی‌سرنشین امریکا

حملات طیاره‌های بی‌سرنشین از برنامه‌های شوم نظامی امریکا در افغانستان است که از ۲۰۰۱ تا به اکنون ادامه دارد و زیر نام «مبارزه علیه تروریزم»، با ریختن هزاران تن بمب‌های مدهش و حاوی مواد مرگبار، بخصوص دهات افغانستان را به تباهی کشانیده است. نظر به یافته‌های «اداره روزنامه‌نگاری تحقیقی» بین‌ سالهای ۲۰۰۸ الی ۲۰۱۲، کشور ما مورد بیش از ۱۰۰۰ حمله‌ اینگونه قرار گرفته است. تنها در سال ۲۰۱۵، حدود ۴۱۱ حمله صورت گرفت که در اثر آن ۱۴۴۱ تن که شامل کودکان نیز می‌شدند، کشته شده اند. تحقیقات اخیر این اداره از سال ۲۰۱۶ نیز نشان می‌دهد که تا اکنون ۱۷۸ حمله انجام یافته که نتیجه آن بالاتر از ۶۰۰ کشته بوده است.

«دموکراسی نو!» صدای بی‌صدایان

تسخیر افکار عامه با پخش اخبار عوامفریبانه و تبلیغات زهرآگین بخش مهمی از وظایف دم و دستگاه‌ دولت‌های امپریالیستی به‌شمار می‌رود و در مقایسه با ماشین جنگی نظامی از اسلحه رسانه‌ای به‌مراتب به پیمانه وسیع‌تری استفاده می‌گردد. در جریان جنگ سرد امریکا و هم‌پیمانانش تعدادی از رسانه‌ها را به غول‌های تبلیغاتی جهانی مبدل کردند تا افکار جهانیان را مسموم سازند.

در همچو فضایی تعدادی از شخصیت‌های عدالت‌خواه و مترقی با امکانات ناچیز ولی همت بالا دست به کار شدند تا صدای بی‌صدایان و آن ملت‌هایی گردند که در بند دولت‌های خودکامه، دست‌نشانده و فاسدِ حامی امپریالیست‌ها گیر مانده‌اند.

رسانه‌ای موسوم به “Democracy Now!” از این زمره می‌باشد که در ۱۹ فبروری ۱۹۹۶ توسط خانم امی گودمن (Amy Goodman) به راه انداخته شد. در بیستمین سالگرد تاسیس‌اش روی سایتش می‌خوانیم:

«در سال ۱۹۹۶ امی‌گودمن برنامه رادیویی را بنام “Democracy Now!” به منظور تمرکز بر مسایل و جنبش‌هایی که معمولا توسط مطبوعات فاسد نادیده گرفته می‌شوند، آغاز نمود. امروز “Democracy Now!” بزرگ‌ترین رسانه جمعی در امریکاست که در نقاط مختلف دنیا ۱۴۰۰ استیشن رادیویی و تلویزیونی را دارا می‌باشد.»

این مرجع همواره تلاش داشته تا درد و آلام ملت‌های تحت ستم را منعکس ساخته و آواز رسای جنبش‌ها و سازمان‌های آزادیبخش در سرتاسر جهان باشد. در برنامه‌های تلویزیونی و رادیویی این شبکه جنبش‌های ضدامپریالیستی و آزادیخواه‌ مانند جنبش‌‌ ضدجنگ و اکسیون‌ها علیه اشغال افغانستان و عراق، جنبش «۹۹ فیصد» وال‌استریت، اعتراضات مردمی بخاطر کشته شدن سیاه‌پوستان توسط پولیس و... معرفی و فعالیت‌های‌شان وسیعا انعکاس داده شده است.

«دموکراسی نو!» صدای بی‌صدایان
«دموکراسی حالا!، بیست سال پوشش جنبش‌هایی که امریکا را تغییر داد» نام کتابی است که در باره راه پرپیچ و خم این رسانه مترقی طی دو دهه گذشته به قلم امی گودمن، دوید گودمن و دنیس موینهاین اخیرا انتشار یافته است.

کار ارزشمند “Democracy Now!” افشای جنایات جنگی امریکا می‌باشد که زیر نام «جنگ ضدتروریزم» در عراق، افغانستان، پاکستان، لیبیا، سوریه، سومالیا، یمن وغیره مرتکب گردیده است. خانم امی‌گودمن و همکارانش در برنامه‌های مختلف برعکس سایر غول‌های رسانه‌ای چون سی‌ان‌ان، فاکس‌ نیوز، ان‌بی‌سی و غیره، دروغین و پوچ‌بودن ادعاهای ایالات متحده و ناتو را در مورد «جنگ ضد تروریزم» افشا می‌نمایند. این رسانه به دفاع از قربانیان بمباران‌های طیاره‌های بی‌سرنشین پرداخته و در برابر سیاست جنگ‌افروزانه اداره اوباما که بی‌شرمانه مدعیست این حملات تلفات غیرنظامی را به حداقل رسانیده است، ایستاده و خواهان توقف فوری آن اند. گودمن در یکی از برنامه‌هایش (۱۶ جنوری ۲۰۱۶) ضمن انعکاس تظاهرات صلح‌طلبان علیه بمباران طیاره‌های بی‌سرنشین در افغانستان و پاکستان، سرگذشت بازماندگان این حملات در وزیرستان شمالی را چنین بازگو می‌کند: «ما همیشه به ندرت نام این قربانیان را در می‌یابیم. به‌طور مثال در ۲۴ اکتوبر ۲۰۱۲ سی‌‌آی‌ای در وزیرستان شمالی پاکستان حملات هوایی را با طیاره‌های بی‌سرنشین براه انداخت. مامانا بی‌بی مادرکلان ۶۷ ساله حین چیدن بامیه [در مزرعه] کشته شد، نواسه‌های بی‌بی، زبیر رحمان ۱۲ ساله و نبیلای ۸ ساله‌ در میان زخمیان بودند.» زبیر رحمان که با خواهر زخمی‌ و همراهی پدرش جهت مداوا به امریکا سفر کرده‌اند، در مصاحبه با “Democracy Now!” می‌گوید: «من دیگر آسمان آبی را دوست ندارم. به راستی، من حالا آسمان ابری را ترجیح می‌دهم. طیاره‌های بی‌سرنشین در آسمان ابری قادر به پرواز نیستند....»

امی گودمن در برنامه‌های مختلف “Democracy Now!” جنایات امریکا در افغانستان را بررسی نموده و از جمله صدای افراد بی‌گناهی را که توسط امریکا و دولت دست‌نشانده‌اش به اتهام ارتباط با طالبان سال‌ها را بدون هیچ جرمی در زندان گذشتانده‌اند، به گوش جهانیان رسانیده است. قندی یکی از چنین افرادی است که توسط نیروهای امریکایی به‌عنوان «دشمن» دستگیر شده بود. وی در ۱۱ سپتامبر ۲۰۱۵ در مصاحبه‌ای با گودمن اظهار نمود:

«ساعت ده شب با کیبل‌ها آمدند. شروع به لت و کوب تمام بدنم نموده و بیضه‌هایم را فشردند، به استثنای تنبان تمامی لباس‌هایم را کشیدند. آنان برویم آب ریختند. در آن موقع شب بسیار به شکل بد به دست‌ها و پاهایم می‌زدند. آنان پیراهنم را درآورده و با کیبل لت کوب کردند. بلی، صاحب، من با چشمان خود دیدم که آنان مردم را کشتند.»

امی گودمن به خاطر این تلاش‌های عدالتخواهانه‌اش تا کنون برنده چندین جایزه معتبر جهانی و از جمله «نوبل الترناتیو» گردیده است.

فعالیت‌های پیشتازانه و افکار آزادیخواهانه امی‌ گودمن، برادرش دیوید گودمن و تعدادی از سایر همراهانش باعث شد که در جریان تظاهرات ضد جنگ در سال ۲۰۰۸ با اتهام «خشونت علیه پولیس» دستگیر و زندانی گردند. این عمل بار دیگر نقاب «دموکراسی» به‌شدت کاذب و ریاکارانه نظام حاکمه امریکا را دریده و ثابت نمود که در صورت مواجهه با افراد و نیروهای جدی و مبارز مخالف این هژمونی، هارترین چهره‌اش را به نمایش می‌گذارد.

مقالات برگزیده

مقالات رسیده

هنر و ادبیات

از صفحات تاریخ ما

تعداد مهمانان حاضر: 139 نفر