مظاهره‌کننده‌گان حزب همبستگی: در برابر قتل عام جوانان خود برخیزیم!
- رده: فعالیت‌های حزب
- نویسنده: حزب همبستگی افغانستان
- منتشر شده در پنج شنبه، 15 عقرب 1399
کابل - ۱۵ عقرب ۱۳۹۹: «حزب همبستگی افغانستان» طی تظاهراتی در برابر پوهنتون کابل حمله وحشیانه طالبان بر پوهنتون و کشتار فجیع جوانان در کورس آموزشی «کوثر دانش» را تقبیح نمودند. این تظاهرات با اشتراک بیش از ۲۰۰ تن از اعضا و هواداران حزب با شعار مرکزی «قاتلان اصلی محصلان معصوم پوشالیان ارگ‌نشین اند که انس حقانی و هزاران چاکر خونخوار آی‌اس‌آی را از بند رها کردند. توفان خشم مردم ما روزی این همه قاتلان غدار را خواهد درید!»، در سمت دروازه جنوبی پوهنتون کابل راه‌اندازی گردید که در جریان برنامه تعدادی از محصلان پوهنتون نیز در جمع معترضان پیوستند.
برعلاوه، در دو پوستر دیگر که تصاویر جوانان شهید پوهنتون و کورس نامبرده دیده می‌شدند، شعارهایی نیز نوشته شده بودند: «این خون‌های معصوم هر وجدان را به مبارزه علیه توحش بنیادگرایی و حامیان خارجی شان فرا می‌خواند!» و «برخیزیم! برخیزیم! سکوت ما ننگ ماست!».
و همچنان اشتراک‌کنندگان پلاکارت‌هایی را بلندکرده بودند که روی آن این شعارها نوشته شده بود: «صلح فقط با قطع دست اشغالگران امریکایی، دولت‌های تروریست‌پرور پاکستان و ایران و چاکران افغان شان تحقق می‌یابد!»، «در کنار جانیان طالبی و جهادی و داعشی، استادان همدست شان همچون ظاهر داعی، معروف راسخ، مبشر مسلمیار، فیض‌الله زلاند، اسماعیل یون... نیز باید محاکمه شوند!»، «اگر برنخیزیم، اشغالگران امریکایی و چاکران حاکمش سرنوشت ما را باز به طالبان این چوچه‌سگان آی‌اس‌آی می‌سپارند».
سیلی غفار، سخنگوی حزب همبستگی، در لابلای سخنان‌اش ابراز داشت:
«بازهم قتل‌عام دیگر. غنچه‌های پوهنتون کابل و کورس کوثر دانش پرپر شد. ما به‌مثل مقامات دولتی و دیگر نوکران، نمی‌خواهیم به شما تسلیت بگوییم، مراسم شمع‌افروزی و ختم و خیرات برگزار کنیم. از همین تریبیون به شما می‌گوییم و وعده می‌سپاریم که تا انتقام خون پاک فرزندان میهن هرگز دست از مبارزه نمی‌کشیم. و تا آزادی و رهایی کشور ولو در هر شرایط به مبارزه خود ادامه بدهیم.
جای شرم است، درحالی‌که مردم ما خون می‌گریند، اما این مقامات نوکرصفت با طالبان در دوحه معامله کرده و باج می‌دهند. چرا این کار را می‌کنند؟ چون ماهیت این حکام فاسد و پوشالی با طالبان یکی‌ست. هردوی شان نوکر، هردوی شان مزدور بیگانه و وظیفه شان اجرای سیاست‌های کشورهای استعمارگر و بادار شان است.
جوانان و محصلان عزیز، باید این را بدانید: عامل قتل جوانان و محصلان ما در پوهنتون کابل و کورس کوثر، و عامل قتل و کشتار در هلمند، فراه، تخار، کندز، قندهار، غور، ننگرهار و سایر ولایات جنگ‌زده‌ی ما، کسانی اند که سند رهایی ۶ هزار قاتل و جانی را امضا کردند. کسانی اند که انس حقانی را رها کردند تا بتوانند حملات خود را بهتر و بیشتر علیه مردم ما ادامه بدهند. قاتل شما جوانان عزیز، آنانی اند که در دوحه و مسکو و اسلام‌آباد برای پابوسی طالبان رفته‌اند. خون پاک راحد، سهیلا، داوود، بلال و ده‌ها جوان دیگر ما سیلی و شرم و ننگ بر روی کسانی است که با قاتلان ملت در دوحه خوش و بش دارند، و خون هزاران هموطنان ما در سرتاسر افغانستان وجدان‌های خفته و فروخته اینان را تکان نمی‌دهد.»
هدیه یکتن از محصلان کابل گفت:
«طالبان وحشی و حامیان خارجی شان با قتل‌عام وحشیانه محصلان نمی‌توانند جلو رفتن ما را در مراکز آموزشی و کسب علم و دانش بگیرند. این وظیفه تمامی محصلان است تا ابتکار عمل را در دست گرفته و نگذاریم پوهنتون‌های کشور به مراکز ترویج بنیادگرایی و جهالت مبدل شوند و ما باید با مبارزه و افشای استادان که همفکر طالب و داعش هستند، مراکز تعلیمی را از نفوذ ویروس خطرناک بنیادگرایی حفظ کنیم، در غیر آن افغانستان به مراتب بدتر از امروز در آتش جهل و جنگ و تباهی فرو خواهد رفت.»
تظاهرات با سردادن شعارهای ضدحکومتی و ضدبنیادگرایی توسط اشتراک‌کنندگان به پایان رسید.
