سلوادور آلنده

به تاریخ ١١ سپتامبر ١٩٧٣، دولت سالوادور آلنده، رئیس جمهور دموکراتیک و منتخب شیلی طی کوتادی خونین نظامی تحت رهبری جنرال آگوستو پینوشه که مستقیما توسط «سی.آی.ای» حمایت و دیکته می‌شد سقوط داده شد. با سرنگونی دولت مترقی شیلی، سه دهه تمام فاشیزم و ترور و کشتار بر شیلی سایه افکند و هزاران آزادیخواه و دگراندیش زندانی و «ناپدید» شدند.

باوجود تلاش امریکا برای جلوگیری از محاکمه پینوشه، او بالاخره در سال ١٩٩٧ به جرم جنایت علیه بشریت و فساد مالی بازداشت و تحت محاکمه قرار گرفت اما پیش از اعلان نتیجه محکمه در اثر بیماری در سال ٢٠٠٦ به زباله دان تاریخ رفت.

منبع: روشنگری

مهاجرین افغان در ایران

آنچه اینک بر کارگران افغان می‌گذرد سرنوشت روز عظیم ترین بخش توده های کارگر دنیاست. با این وجود عمق فاجعه‌ای که نظام سرمایه داری بر این جمعیت وسیع چندین میلیونی و با احتساب افراد خانواده آن ها چند ده میلیونی، تحمیل کرده است از سنخ تراژدیک ترین جنایات تاریخ است. اینان در کشور محل تولد خویش از زمین و آسمان آماج شنیع ترین شبیخون های بورژوازی هستند. قبل از هر چیز بیکار و گرسنه اند، به هیچ نوع امکانات دارو و درمان و آموزش و هیچ یک از مایحتاج اولیه معیشتی دسترسی ندارند. فقر و فلاکت و محرومیت از ابتدائی ترین امکانات زندگی آن ها را در معرض سوء استفاده های بربرمنشانه هر مافیای بورژوازی قرار داده است.

کودکان افغان
کودکان پرورشگاه دولتی تخار، مدیر این پرورشگاه را متهم می‌کنند که در داخل پرورشگاه و بیرون از آن، با کودکان رفتارهای مغرضانه و غیراخلاقی می‌کند.

شماری از کودکان پرورشگاه دولتی تخار می‌گویند که مسوولان این پرورشگاه، در کنار تحمیل کارهای شاقه، از آنان استفاده‌ی جنسی نیز می‌کنند.

کودکان پرورشگاه دولتی تخار، مدیر این پرورشگاه را متهم می‌کنند که در داخل پرورشگاه و بیرون از آن، با کودکان رفتارهای مغرضانه و غیراخلاقی می‌کند.

این کودکان مدعی‌اند که تاکنون از ترس مدیر پرورشگاه، نتوانسته‌اند مشکل‌های خود را با مسوولان ریاست کار و امور اجتماعی تخار در میان بگذارند.

نویسنده:‌ پل کرگ رابرتز
منبع فارسی: تارنگاشت عدالت، ۲ حمل ۱۳۹۲ | منبع آلمانی: ردگلوب

پل کرگ: «واشنگتن بيش از هر چيز از انسان‌های واقعی که خودفروش نيستند، متنفر است.»

چاویز يک معجزه بود!

«پل کرگ رابرتز» چپ نيست. اين فرد متولد ٣ آوريل (اپریل) ١٩٣٩ و کارشناس علوم اقتصادی است که در دوران رونالد ريگان معاون وزير دارايی او بود و به عنوان يکی از معماران سياست اقتصادی نئوليبرالی آن زمان (ريگانوميکز) شهرت داشت. او در مقام سردبير روزنامه‌هايی چون «وال‌استريت جورنال» و يا «بيزنس ويک» فعاليت داشت و به عنوان کارشناس بيش از ٣٠ بار به کميسيون‌های تحقيقی کنگره دعوت شده بود. او روز سه‌شنبه گذشته در بلوگ اينترنتی خود مطلبی در سوگ رييس‌جمهور فقيد ونزوئلا، هوگو چاویز، انتشار داد که تا اندازه‌ای کوتاه شده در زير انتشار می‌يابد:

سایت: «کو مه له»، ۲۳ حوت ۱۳۹۱

برگزاری مراسم روز جهانی زن در افغانستان
برگزاری مراسم روز جهانی زن در افغانستان

روز ٨ مارس ٢٠١٣، برابر با ۱۸ اسفندماه، مراسم بزرگی به مناسبت روز جهانی زن در کابل پایتخت افغانستان برگزار شد. شعار اصلی این گردهمائی «تنها با آگاهی و مبارزه متحدانه می‌توان زنجیر های ستم را گسست» بود . در آن مراسم بیش از یکهزار تن شرکت نمودند.

سخنرانان مراسم تاکید نمودند که با شعار و التماس ممکن نیست آزادی و بهروزی برای زنان ما بدست آید. آنها تاکید کردند که تنها از طریق مبارزه زنان متحد به همراه مردان سکولار و آزادیخواه میتوان به خشونتها علیه زنان خاتمه داده و حقوق زنان را متحقق نمود.

آرگو فلم سیاسی که برنده اعلان شد

اسکار از مهمترین و پربیننده‌ترین مراسم اعطای جایزه فلم در جهان می‌باشد که همه ساله توجه علاقمندان و رسانه ها را روزها به خود معطوف می‌دارد. فلم هایی که برنده و حتی کاندید جوایز می‌شوند در سطح جهان مطرح شده تعداد زیادی را به خود جلب می‌کنند. همانند تمامی جوایز مهم جهانی، در اسکار نیز اکثرا سیاست حاکم امریکا در انتخاب فلم ها نفوذ نموده و این مراسم را اکثرا به یک نمایش سیاسی مبدل می‌سازد. بخصوص امسال انتخاب فلم های برنده انتقاد منتقدان فلم را برانگیخته است چون فلمهایی برجسته شدند که از نظر هنری در موقعیت برتر قرار نداشته اند اما بر اساس انگیزه های سیاسی بالا کشیده شدند.

کاندید شدن «پسران بزکشی» ساخته سم فرنچ در بخش فلم های کوتاه اسکار، دعوت از فواد و جوانمرد برای شرکت در مراسم اسکار و تبلیغات بیسابقه برای ایندو در مطبوعات جهان در روزهایی که ادامه جنگ امریکا و ناتو در افغانستان اعتراضات گسترده مردم غرب را برانگیخته است، همه از همین سیاسی بودن مراسم حکایت دارد. در واقع امریکا خواست با «افغانی» نامیدن «پسران بزکشی» و سپس برجسته ساختن آن طوری وانمود سازد که گویا طی دهسال توانسته افغانستان را آنچنان رشد دهد که سینمایش تا اسکار میرسد و نوجوانانش از دستفروشی به «سوپر استار» مبدل می‌شوند! این درحالیست که سینمای افغانستان با فلم های مبتذل و ضدهنری‌اش در سطح پایین تر از فلم های پشاوری تولیدات داشته نمی‌تواند چیز قابل اعتنایی عرضه نماید.

منبع: «سایت خبری راه کارگر»

تظاهرات در یونان

صبح روز سه شنبه، ١٢ فبروری ٢٠١٣ (٢٤ حوت/بهمن ٩١) کارگران کارخانۀ «ویومی» در یونان با کنترل و مدیریت خود، رسماً پروسۀ تولید را آغاز کردند. کارگران «ویومی» می‌دانند که این اولین تجربه و آزمون آنها در اداره و کنترل یک کارخانۀ صنعتی است. کارخانۀ «ویومی» تولید کنندۀ مصالح ساختمانی در شهر «تسالینکی» در کشور یونان است. صاحبان این کارخانه حقوق کارگران را از ماه می ٢٠١١ پرداخت نکرده و کارخانه را تعطیل کرده بودند. کارگران پس از یک سال تلاش و همفکری در مجمع عمومی های خود و با جلب حمایت بخشهای دیگر جنبش اجتماعی یونان تصمیم گرفتند کارخانه را به دست خود و با مدیریت شورایی خود دوباره راه اندازی کنند.

نویسنده:‌ ویلیام انگدال | مترجم: حمید محوی
منبع: گاهنامۀ هنر و مبارزه، ۲۵ جنوری ۲۰۱۳

اشغال مالی توسط فرانسه

در حالی که سربازان فرانسوی به مالی حمله می‌کنند تا جلوی پیشروی مبارزان مسلمان را بگیرند، از این پس پرسشهائی در رابطه با انگیزۀ چنین جنگی مطرح می‌گردد. نویسنده و پژوهشگر مسائل جغرافیای سیاسی ویلیام انگدال به تلویزیون آر- تی گفت که ایالات متحده از فرانسه به عنوان بز گر گله استفاده می کند تا اعتبار خودش را نجات دهد.

آر تی: وقتی که فرانسه و بقیۀ منطقۀ اتحادیۀ اروپا در پی برطرف ساختن بحران هستند، هدف پاریس در مداخله اش در یک جنگ دیگر در خارج چیست؟

کودکان افغان در ایران

از مجموع ۴۰۰ هزار کودک افغان ساکن در ايران، ۱۱۵ هزار کودک افغان، از تحصيل محروم هستند.

به گزارش روزنامه شرق، امروز چهارشنبه ۲۴ خرداد (جوزا)، گزارش داد، هم اکنون، از ميان ۴۰۰‌ هزار کودک افغان ساکن در ايران تنها ۲۸۵‌ هزار نفر به‌شکل رسمی تحصيل می‌کنند و ۱۱۵ هزار کودک افغان ديگر از تحصيل در مراکز رسمی آموزشی ايران محروم هستند.

فاطمه اشرفی، مدير انجمن حمايت از زنان و کودکان پناهنده (حامی)، در يک نشست خبری، در آستانه روز جهانی پناهنده، يکی از دلايل بازگشت دوباره مهاجران افغان به افغانستان را موج منفی موجود در جامعه ايران عليه مهاجران افغانی ساکن ايران، دانست.

نویسنده: برتولت برشت | مترجم: مصطفی رحیمی

سانسور حقیقت

امروز نویسنده‌ای که بخواهد با دروغ و نادانی مبارزه کند و حقیقت را بنویسد باید دست کم با پنج مشکل درافتد. برای چنین نویسنده‌ای شجاعت (١) گفتن حقیقت لازم است، در حالی که حقیقت را همه‌جا خفه می‌کنند. هوشیاری باز شناختن حقیقت لازم است، در حالی که همه‌جا آن را پنهان می‌دارند. این هنر لازم است که از حقیقت سلاحی ساخته شود. نیروی تشخیص دادن و انتخاب کردن کسانی لازم است که حقیقت در دست آنان موثر و کاری واقع شود. و سرانجام بسیاری تدبیر لازم است تا حقیقت میان چنین مردمی گسترش یابد. این مشکلات برای کسانی که در حکومت فاشیستی چیز می‌نویسند عظیم است. عین این دشواری برای کسانی که از وطن رانده شده‌اند یا فرار کرده‌اند و برای کسانی که در دموکراسی‌های بورژوائی بسر می‌برند نیز وجود دارد.

مقالات برگزیده

مقالات رسیده

هنر و ادبیات

از صفحات تاریخ ما

تعداد مهمانان حاضر: 140 نفر