گزارش تصویری:‌ کودکان فقر

فهیم کودک خیابانی

اکثریت مردم افغانستان در فقر مطلق بسر می‌برند. بر اساس گزارش ٢٤ اگست ٢٠١٤ «کلید گروپ»، ١٢ میلیون افغان با عاید کمتر از ٤٥ سنت (حدود ٢٥ افغانی)‌ در روز زندگی می‌کنند. وضعیت کودکان افغان بیش از دیگران اسفناک است. دولت افغانستان «کنوانسیون حقوق کودک» را در ۱۹۹۴ امضا نموده، در «کمیسیون (نا)مستقل حقوق بشر افغانستان» کمیشنری برای حقوق کودکان معاش دریافت می‌کند و حتا وزارتخانه‌ای برای بهبود وضعیت کودکان موظف است. اما تمام این اقدامات در سطح حرف بوده، فعالیت این نهاد‌ها به «پالیسی‌سازی»، انتشار گزارش‌های زیبا و پرداخت معاش چندین‌ هزار دالری به مشاوران خارجی خلاصه می‌شود. در عمل، اطفال این سرزمین از مشقت های دردناک رنج می‌برند و کودکان خیابانی بیش از همه آسیب‌پذیر اند.

براساس تخمین موسسه «آشیانه»، در حال حاضر حدود هفتادهزار کودک در جستجوی لقمه نانی در کوچه و بازار کابل سرگردان اند. این کودکان به شمول دختر و پسر مصروف گدایی، دستفروشی، شاگردی در دکان‌های کسبه‌کاران (مستری، خیاطی، آهنگری، نجاری و دیگر کارهای شاق) و کار آزاد در سرک‌ها می‌باشند. آنان مجبور اند برای زنده‌ماندن تا دیر شب‌ها دور از خانه بمانند که بیشتر آنان را در معرض خطر‌هایی مانند تجاوز جنسی، اختطاف برای اعضای بدن، قاچاق مواد مخدر، حملات انتحاری و حادثات ترافیکی قرار می‌دهد.

از سوی دیگر دولت اشغالگر امریکا ادعا می‌کند که صدها میلیارد دالر را در جنگ افغانستان به مصرف رسانیده که می‌شد فقط با چند میلیون آن تراژیدی کودکان فقر را به افسانه‌ها سپرد. تصاویری از چند طفل را برای تان می‌فرستم که نمایانگر وضعیت مکدر آینده‌سازان کشور است که فقر و بدبختی، تجارب شیرین دنیای کودکانه شان را ربوده‌است.



قیس، ۱۴ ساله، مادر ندارد و با برادر و پدرش در کارته نو زندگی می‌کند. او در ایستگاه موترها، مسیر موترهای شهری را صدا می‌زند و در بدل هر سواری ۱ افغانی به دست می‌آورد.
قیس کودک خیابانی
قیس کودک خیابانی

 

فهیم، ۱۱ ساله، پدرش را از دست داده‌است و مادرش در جلال‌آباد زندگی می‌کند. او در خانه کاکایش در کابل می‌باشد و مسیر موترهای شهری را صدا می‌زند و در اخیر روز ۱۰۰ – ۱۵۰ افغانی به دست می‌آورد.
فهیم کودک خیابانی
فهیم کودک خیابانی

 

بشیر سنش را نمی‌داند ولی از سیمایش نوجوان ۱۵ ساله‌ به نظر می‌رسد، با شش تن از اعضای خانواده‌اش در خانه کرایی در چهارراهی قمبر زندگی می‌کند و هر روز برای کمایی چند افغانی در زیر پل هوایی کوته سنگی مصروف موچی‌گری است.
بشیر کودک خیابانی
بشیر کودک خیابانی

 

احمد، ۱۰ ساله، از درک فروش خریطه پلاستیکی روزانه ۵۰-۶۰ افغانی به دست می‌آورد. او یک خواهر و دو برادر دارد که آنان نیز کار می‌کنند. پدر احمد مریض است ولی او نمی‌داند که مبتلا به کدام مریضی است و همین قدر می‌گوید که تمام جانش درد می‌کند و کار کرده نمی‌تواند.
احمد کودک خیابانی
احمد کودک خیابانی

مقالات برگزیده

مقالات رسیده

هنر و ادبیات

از صفحات تاریخ ما

تعداد مهمانان حاضر: 213 نفر