سفر سیلی غفار به ولایت‌های بامیان، ننگرهار و لغمان
- رده: گزارش‌ها
- نویسنده: حزب همبستگی افغانستان
- منتشر شده در یکشنبه، 03 جدی 1396
از تاریخ ۲۴ عقرب الی ۴ قوس ۱۳۹۶، سیلی غفار، سخنگوی «حزب همبستگی» سفری به ولایت‌های بامیان، ننگرهار و لغمان نمود تا با اعضا و هواداران حزب دیدارهایی داشته باشد.
در روز نخست سفرش به بامیان، خانم غفار طی ملاقاتی با جمعی از استادان و محصلان پوهنتون بامیان روی مشکلات پوهنتون و دیگر حوزه‌های تحصیلی این ولایت صحبت نمودند. سپس، با شماری از نمایندگان «حلقه جوانان افغانستان» دیدار کرد. این جمع جوانان که در ولایت‌های بامیان، غزنی، کابل و لوگر فعال اند با امکانات اندک شخصی کتابخانه‌هایی تاسیس نموده و در جهت بلند بردن آگاهی نسل نو کشور تلاش می‌ورزند. در لابلای صحبت‌ها، یکی از این جوانان خانم غفار را مخاطب قرار داده گفت:
«هرگاهی احساس مایوسی و دل‌شستگی می‌کنیم، به‌طور مشترک ویدیوی مصاحبه‌های شما را می‌بینیم تا دوباره نیرو گیریم.»
جلسه با جوانان حزب در شهر بامیان
جلسه با جوانان حزب در شهر بامیان
وی جلسه‌ای با جمعی از جوانان حزب همبستگی در شهر بامیان داشت که روی چگونگی گسترش فعالیت‌های حزب در آن ولایت با آنان گفتگو نمود. در این جلسه، اغلب اشتراک‌کننده بر فراهم نمودن فرصت‌هایی از سوی مسوولان حزب تاکید ورزیدند تا آنان نقش موثرتری در فعالیت‌های حزب ایفا کرده و در ضمن خواستار برگزاری کنفرانس‌های ویژه برای اعضای جوان حزب از ولایات مختلف کشور شدند.
دیدار با خانواده های قربانیان قتل عام یکاولنگ
در روز دوم سفر، خانم غفار به ولسوالی یکاولنگ رهسپار شد تا با خانواده‌های قربانیان قتل‌عام یکاولنگ دیدار نماید. او ابتدا با عده‌ای از بازماندگان شهدای قتل‌عام ملاقات نمود و سپس یکجا با آنان به دیدن منار یادبودی رفتند که توسط حزب همبستگی به یاد شهدای آن جنایت توسط طالبان جانی، ساخته شده‌است. سیلی در بخشی از سخنانش گفت:
«حزب همبستگی به یاری نزدیکان شهدای قتل‌عام یکاولنگ مناری را اعمار نمود تا یادبود از انسان‌های مظلومی باشد که فقط برای هزاره و شیعه‌بودن توسط طالبان قسی و دسیسه حزب وحدت و خلیلی به قتل رسیدند. این منار در کنار ادای احترام به خون پاک قربانیان، یادآور نکته‌ای است که نباید این خون‌های پاک را به فراموشی سپرد و عاملان آن باید به میز محاکمه کشانیده شوند.»
با جمعی از خانواده های قربانیان در کنار منار یادبود قتل عام یکاولنگ
دیدار از یکی از قبرهای دستجمعی قتل عام یکاولنگ
بعد از دیدار از یکی از گورهای جمعی شهدای قتل‌عام، وی به خانه شهید نجیب و میرعلی رفت تا از حال مادران رنجور این دو شهید باخبر گردد. دو مادر داغداری که دیگر توان راه رفتن را نداشته و فقط با اشک و ناله نام پسران جانباخته‌‌ی شان را یاد می‌کنند. در اخیر به خانه‌ی معلم ایوب خان رفت تا عکس و چندین نقاشی چاپ‌شده یکجا با گزارش نشرشده در نشریه همبستگی درمورد این معلم تسلیم‌ناپذیر در برابر اشغالگران روسی و دست‌نشاندگان داخلی‌اش را به خانواده وی تقدیم کند. خانم و برادر شهید معلم ایوب خان با اشک از وی پذیرایی کرده و از خاطرات این عضو خانواده از دست رفته‌ی شان گفتند.
سیلی غفار با مادر شهید نجیب
سیلی غفار با مادر شهید میرعلی
سیلی غفار حین دیدار با خانواده شهید معلم ایوب خان
پس از برگشت از بامیان، خانم غفار رهسپار ننگرهار شد. در آنجا با مادر دو تن از قربانیانی ملاقات نمود که در دهه ۱۳۶۰ توسط حزب جنایتکار اسلامی گلبدین اختطاف گردیده و تا به امروز خبری از آنان نیست. این مادر پردرد گفت:
«با آمدن گلبدین قاتل یکبار دیگر درد از دست دادن پسرانم تازه شد ولی امیدوارم تا روزی زنده بمانم که انتقام خون شان را از این قاتل بگیرم.»
سیلی غفار با مادر دو تن از قربانیانی که توسط حزب جنایتکار اسلامی گلبدین اختطاف گردیده و تا به امروز خبری از آنان نیست.
بعد از ملاقات با یکی از قربانیان حمله هوایی طیاره‌‌های بی‌سرنشین امریکایی که از ولایت کنر به دیدن خانم غفار آمده بود تا از سرگذشت پردرد خود بگوید، خانم غفار با جمعی از دست‌اندرکاران مجله «مینه» به رهبری آقای عزت‌الله ځواب و سپس جمعی از نمایندگان شورای مردمی ولسوالی خوگیانی دیدار نمود که آنان حمایت شان را از حزب همبستگی و موضعگیری‌های سیلی غفار ابراز نمودند. بعد از چاشت با عده‌ای از محصلان اعضای حزب جلسه‌ای داشت که بیشتر روی رخنه و گسترش بنیادگرایی در نهادهای تحصیلی متمرکز بود. یکی از محصلان دختر که در پوهنتون ننگرهار درس می‌خواند، گفت:
«پوهنتون ننگرهار مملو از محصلان و استادان مربوط احزاب بنیادگرا و تاریک‌اندیش چون حزب اسلامی گلبدین، طالبان و داعش است که نظام خود را در محوطه پوهنتون اعمال می‌کنند. این استادان متحجر محصلان دختر و پسر را از روی لباس و سر و صورت شان نمره می‌دهند. درصورتی که کدام دختری از سوی این جمع محصلان پست‌فطرت بی‌حجاب تلقی شود، مورد تهدید و اذیت قرار گرفته و تا کنون چندین دختر مجبور به ترک پوهنتون شده‌اند.»
خانم غفار بر نقش پیشرو محصلان و جوانان حزب در نهادهای تحصیلی تاکید ورزیده خاطرنشان ساخت که چه بار سنگینی بر دوش آنان برای تغییر جامعه قرار دارد.
فردای آن روز، وی ضمن دیدار با جمعی از زنان ولسوالی‌های خیوه و دره نور و شورای قومی این دو ولسوالی، به یکی از مکاتب ابتداییه و کورس سوادآموزی زنان سر زد. در پایان این روز، کتیبه یادبودی را بر مزار شهید نسیمه نهاد. شهید نسیمه، دختر نوجوانی که در اثر شبخون اشغالگران روسی بر ولسوالی خیوه به شهادت رسیده بود و یکی از مکاتب دخترانه در مهاجرت به نام این دخت معصوم مسما بود، جایی که خانم غفار چندین سال مکتب خود را آنجا خوانده است.
در برگشت، وی به ولایت لغمان رفته و در آنجا با یک زن قربانی خشونت خانوادگی ملاقات کرد تا جویای راه‌حل‌های برای کمک به او شد. در اخیر در جلسه نوبتی اعضای حزب اشتراک ورزید که روی سیاست‌ها و گام‌های آتی حزب می‌چرخید.
ملاقات با جمعی از زنان ولسوالی‌های دره نور و خیوه که از راه‌های دور به دیدن خانم غفار آمده بودند.
ملاقات با جمعی از زنان ولسوالی‌های دره نور و خیوه که از راه‌های دور به دیدن خانم غفار آمده بودند.
ملاقات با جمعی از زنان ولسوالی‌های دره نور و خیوه که از راه‌های دور به دیدن خانم غفار آمده بودند.
سیلی غفار با جمعی از شاگردان یکی از مکاتب خیوه که در زیر خیمه درس می خواندند.
سیلی غفار با جمعی از شاگردان یکی از مکاتب خیوه که در زیر خیمه درس می خواندند.
سیلی غفار به عده‌ای از شاگردان سوادآموزی که حالا به مکتب راه یافته اند، تقدیرنامه هایی داد.
سیلی غفار به عده‌ای از شاگردان سوادآموزی که حالا به مکتب راه یافته اند، تقدیرنامه هایی داد.
سیلی غفار بر مزار شهید نسیمه
