نارندرا مودی، قصاب هزاران مسلمان بی‌گناه هند
- رده: مقالات
- نویسنده: احمر
- منتشر شده در سه شنبه، 27 عقرب 1393
در ۱۶ اکتوبر ۲۰۱۴، روزنامه «اندیا تایمز» خبر داد که نارندرا مودی، صدراعظم هند، در یک تماس تلفنی حمایتش را از اشرف غنی اعلام نمود و گفت می‌خواهد رابطه نزدیک با افغانستان داشته باشد و در رشد اقتصادی این کشور سهیم گردد.
هند به‌مثابه پرجمعیت‌ترین کشور جهان، که تعدادی به‌صورت خنده‌آور آن را «بزرگ‌ترین دموکراسی جهان» می‌نامند، با آن که از قدرت‌های اقتصادی آسیا به‌شمار می‌رود، اما میزان فقر و بدبختی و بی‌عدالتی به حدی در آن بالاست که در کم‌تر کشوری می‌توان نظیر آن را دید. یک مشت غول‌های سرمایه سرنوشت بیش از ۱.۲۱ میلیارد توده‌های فقیر این کشور را در چنگ گرفته، آنان را می‌قاپند. در آخرین انتخابات هند، نارندرا مودی، از «بهارتیا جناتا پارتی (بی.جی.پی) – حزب مردمی هند»، حزب بنیادگرای هندو قدرت را به دست گرفت.
پیام تبریکی «روند سبز افغانستان در اروپا» به نارندرا مودی در صفحه رسمی فیسبوک این نهاد
در آن زمان، کرزی هم از جمله اولین روسای جمهور بود که پیام تبریکی به نارندرا مودی فرستاد و در مراسم تحلیف در کنار او نشست. «روند سبز افغانستان در اروپا» که از «روند سبز افغانستان» به رهبری امرالله صالح، آب می‌خورد، در صفحه رسمی فیسبوک خویش (۱۷ می ۲۰۱۴) در دفاع از همنوع بنیادگرای‌اش نوشت:
«هند از زندان ذهنی و حاکمیت "قشر" پا بیرون نهاد و هزار و چهارصد ملیون انسان زعیم خود را یافت..... پیروزی طوفانی و سیلاب گونه "نارندرا مودی" و شکست حزب کانگرس در هندوستان افق جدیدی را در زنده‌گی مردم این سرزمین بزرگ ایجاد کرد. اولین بار است که بعد از هزاران سال مردم به تفکر یک رهبر رای میدهند نه به تبار او، نه به وضع معیشتی خانواده او، نه به جایگاه قومی او. این انتخابات نشان داد که هندوستانی ها توانستند خودشان را از چوکات قشر گرایی برهانند و صد ها ملیون انسان به قشر گرایی "نه" بگویند. داستان ظهور نارندرا مودی به قله شامخ رهبری هند "شاهنامه‌یی" است. برای ملت هندوستان این پیروزی عظیم و بزرگ را تبریک میگویم....»
۱۳ نومبر ۲۰۱۳: ۱۷ ولسوال افغان در جریان دیدار با نارندرا مودی، زمانی که او هنوز وزیر اعلی ایالت گجرات هند بود.
در ۱۳ نومبر ۲۰۱۳، هفده ولسوال افغانستان در جریان برنامه آموزشی در هند به دربار مودی در گجرات شتافتند، زمانی که هنوز او سمت وزیر اعلی این ایالت هند را به عهده داشت. سایت رسمی مودی می‌نویسد:
«هیات نمایندگان افغان گفتند که تخصص اداری هند و گجرات برای افغانستان کارا ثابت شده می‌تواند. در جریان این دیدار امتنانی با آقای مودی، ولسوالان افغان سخت علاقمند بودند تا درمورد پیشینه و رازهای موفقیت گجرات بدانند....»
سمریتی ایرانی، بازیگر سریال‌های هندی که در افغانستان بیشتر برای نقش‌اش به‌حیث تولسی ویرانی در درامه «زمانی خشو هم عروس بود» شناخته می‌شود. این زن که سال‌ها ابتذال را به خورد مردم هند و افغانستان و کشورهای دیگر داد، عضویت سازمان بنیادگرا و فاشیستی هندو «راشتریا سوایم‌سیواک سنگ (ار.اس.اس) – سازمان وطنپرستان ملی» را داشت و بعد به حزب بنیادگرا و راست «بهارتیا جناتا پارتی (بی.جی.پی) – حزب مردمی هند» پیوست. حالا در کابینه نارندرا مودی، پست وزیر توسعه‌ی قوای بشری را به عهده دارد.
ولی با یک جستجوی انترنیت، به آسانی می‌توان پی برد که نارندرا مودی کیست و در عقب پیشرفت‌های گجرات تحت رهبری وی و پیروزی او در روند به‌اصطلاح «دموکراتیک»، چه چیزهایی نهفته‌است؟ آنانی که دم از مسلمانی می‌زنند و برای سالیان متمادی خود را به‌حیث تیکه‌دار اسلام بر مردم مظلوم ما تحمیل نموده‌اند، چطور از قتل‌عام مسلمانان بی‌گناه گجرات توسط بنیادگرایان حزب بی.جی.پی به دفاع برخاسته و «داستان ظهور نارندرا مودی به قله شامخ رهبری هند» را «شاهنامه‌یی» توصیف می‌کنند. شاید علت اصلی حمایت بنیادگرایان افغان از رهبر بنیادگرایان هند در این باشد که در آخرین تحلیل بنیادگرایان تمامی مذاهب باهم همفکر بوده در جنایت و جهالت باهم ریشه مشترک دارند.
نارندرا مودی، ۶۳ ساله، مربوط یکی از کاست‌های پایین هند و قریه‌ای کوچک هندو مذهب در گجرات است. در کودکی چای می‌فروخت و در نوجوانی‌اش به «راشتریا سوایم‌سیواک سنگ (ار.اس.اس) – سازمان وطنپرستان ملی» پیوست. این سازمان در ۱۹۲۵ تاسیس گردید که شاخه شبه‌نظامی «بی.جی.پی» می‌باشد و به‌طور علنی از بنیادگرایی هندویزم و فاشیزم هیتلر و موسلینی دفاع می‌کند. سازمان مذکور در کشتار گروهی اقلیت‌های مسلمان و عیسوی هند دست مستقیم دارد و یکی از اعضای گذشته این سازمان به نام ناتورام گودسی در ۱۹۴۸، مهاتما گاندی را با ضرب سه گلوله به قتل رسانید. «ار.اس.اس» تا ۱۹۹۲ غیرقانونی اعلام گردید. در ۱۹۸۷، مودی به «بی.جی.پی» پیوست و در ۲۰۰۱ وزیر اعلی گجرات گردید تا این که در ۲۰۱۴ به کمک غول‌های سرمایه و رسانه‌های هند صدراعظم شد.
• ۳۷٪ جمعیت هند زیر خط فقر زندگی می‌کنند؛
• در «فهرست جهانی بردگی» که در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۴ منتشر شده، هند با بیش از ۱۴ میلیون مورد در صدر قرار دارد؛
• براساس آمار «سازمان جهانی صحت»، در هند سالانه ۹۸،۰۰۰ تن بنابر اسهالات جان می‌بازند؛
• براساس آمار «یونیسف»، یک سوم کودکان مبتلا به سوءتغذی جهان در هند زندگی می‌کنند؛
• هند بلندترین رقم ازدواج قبل از وقت را دارد، یعنی در هر سه دختر هندی، یکی آن عروس کودک است.
در ۲۰۰۲، زمانی که زایران هندو از مراسم مذهبی شان برمی‌گشتند، یکی از واگون‌های ریل آتش می‌گیرد که در اثر آن ۵۷ زایر هندو جان می‌بازند، اما تا به آخر علت آتش‌سوزی معلوم نمی‌شود. در واکنش، تحت نظارت مودی، جوخه‌های بنیادگرای هندو دست به کشتار، تجاوز جنسی و چور و چپاول مسلمانان گجرات زدند. گفته می‌شود که بین ۱۰۰۰ تا ۲۰۰۰ مسلمان بی‌گناه در محضر عام در سرک‌های گجرات توسط این جوخه‌ها به قتل رسیدند و در حدود ۱۰۰ هزار مسلمان دیگر بی‌خانمان شدند. کسانی که در این جنایت دست داشتند، توسط پولیس حمایت می‌گردیدند. مسلمانان فراری به خانه یکی از سیاستمداران مسلمان گجرات به نام احسان جعفری پناه می‌بردند، که جرئت نموده بود در انتخابات گذشته در مقابل مودی بایستد. خانه جعفری توسط جمعیت ۲۰ هزار نفری هندوان تندرو محاصره می‌گردد و آقای جعفری ۲۰۰ بار با پولیس تلفنی در تماس می‌شود و تقاضای کمک می‌کند. هرچند، موترهای پولیس به صحنه می‌رسند ولی بدون کدام عکس‌العملی ساحه را ترک می‌کنند. بالاخره احسان جعفری از خانه‌اش بیرون شده و از جمعیت ۲۰ هزاری خواهش می‌کند که هر کاری که می‌خواهند با او بکنند ولی به پناهجویان آسیب نرسانند، ولی این جمعیت وحشی دست و پاهای جعفری را در‌حالی‌که زنده است، قطع کرده و جسدش را در چهار اطراف عمارت می‌کشانند. پس از آن، به خانه داخل شده و به تمام زنان تجاوز می‌کنند و همهی پناهجویان را زنده می‌سوزانند.
پوستر فلم «فراق»
این فلم توسط نندیتا داس ساخته شد و در ۲۰۰۸ به بازار آمد که در آن قتل‌عام و دربدری‌های سال ۲۰۰۲ گجرات به تصویر کشیده شده‌است.
برای دانلود فلم مذکور از شبکه تورنت اینجا کلیک کنید.
سایت تحقیقی هندی «تهلکه» از زبان دو تن به نام‌های سوریش ریچرد و پراکاش راتود که در قتل‌عام مسلمان‌ها در شهر احمد‌آباد ایالت گجرات شرکت ورزیده بودند، می‌نویسد که به آنان از جانب رهبران بنیادگرای هندو گفته شده بود که کشتار مسلمانان خدمت بزرگی به هندویزم است.
نارندرا مودی که در آن زمان وزیر اعلی گجرات بود، با خونسردی تمام می‌گوید: «خوب، هر عملی از خود عکس‌العمل دارد.»
از آن به بعد، مودی چهار بار دیگر در انتخابات ایالت گجرات برنده شد و به‌حیث فرد پسندیده شرکت‌های بزرگ هندی مانند «تاتا موترز» تبدیل شد، زیرا مودی فردی بود که زمینه را برای استثمار بیشتر شرکت‌های هندی و خارجی مانند «سوزوکی موترز» فراهم کرد.
شرکت‌های بزرگ هندی از کشتار مسلمانان گجرات چشم‌پوشی کرده و برای آنان که نقش مودی در گسترش سرمایه شان ارزش دارد، در جریان انتخابات این کشور به کمک وی شتافتند و اکثریت رسانه‌های هند بخصوص چینل‌های تلویزیونی دست به دست هم داده و نقش بارزی در برنده‌ساختن مودی ایفا کردند. همهی آنان از پیشرفت بی‌مثال ایالت گجرات تحت رهبری مودی تبلیغ نمودند. اما نندیتا داس - بازیگر، کارگردان و فلمنامه‌نویس اجتماعی هند، در جواب به این سوال که پیشرفت‌های اقتصادی گجرات ۲۰۰۲ را با ۲۰۱۲ چگونه می‌بیند، مودی را با هیتلر مقایسه کرده گفت:
«در زمان هیتلر بهترین شاهراه‌های آلمان ساخته شدند. حتا امروز به‌حیث خوب‌ترین شاهراه‌ها به شمار می‌روند که شهرهای اروپا را باهم وصل می‌کنند. آلمان بهترین شفاخانه‌ها را در زمان هیتلر داشت. هیتلر علاقمند به موسیقی بود و فقط ترکاری می‌خورد و شراب نمی‌نوشید. ولی هیچ‌کس، حتا آلمانی‌ها، او را به این خاطرها به یاد ندارند.»
کشتار مسلمانان در ایالت گجرات هند تحت رهبری نارندرا مودی
