نمونه‌هایی از چپاول در دولت فاسد کرزی
- رده: مقالات
- نویسنده: کاوه عزم
- منتشر شده در سه شنبه، 11 سنبله 1393
ماریا میلر، وزیر فرهنگ اطلاعات انگلستان، پس از یک رسوایی مالی به تاریخ ۹ اپریل ۲۰۱۴ از سمتش استعفا داد. در ابتدا پول حیف و میل‌شده توسط وی ۴۵ هزار پوند اعلان شد ولی پس از تحقیق این رقم به ۵۸۰۰ پوند کاهش یافت. خانم میلر می‌گوید این پول را به عنوان «مصارف نمایندگی» دریافت کرده بود و به‌خاطر ساخت خانه به والدینش به مصرف رسانید.
ولی در افغانستان مافیایی و غرق در فساد از رییس دولت گرفته تا وزرا و وکلا و مشاورین همه تا گلو در اختلاس و خورد و بردهای میلیون دالری گور هستند و هر روز در رسانه‌های داخلی و خارجی بوی خیانت و غارت شان بالا است، ولی آب از آب تکان نمی‌خورد و فردا همان وزیر یا رییس در چوکی بالاتر نصب می‌گردد و یا بدون حسابدهی و محاکمه نزد بادارن خارجی خود پناه می‌برد و با پول باد‌آورده عیش و نوش می‌کند. در این کشور بی‌در و دروازه به هر پیمانه که مفسد باشی به همان اندازه مقامت بلند می‌رود.
در زیر به چند نمونه کوچک فساد مالی مقامات افغانستان به‌حیث «مشت نمونه خروار» اشاره می‌کنم تا به شاریدگی و گندیدگی و ماهیت ضدمردمی این دولت مزدور و دست‌نشانده پی‌ببریم و به کسانی که امروز هم با دیده‌درآیی تلاش دارند تا این افراد فساد را سفیده‌مالی کنند به‌مثابه لکه ننگ به رخ شان کشیده باشم.
• روزنامه «گاردین» به تاریخ ۱۶ جون ۲۰۱۱ طی یک گزارشی درمورد قضیه «کابل بانک» فاش نمود که خلیل‌الله فیروزی در انتخابات دور دوم نزد کرزی آمد و به وی گفت که چه کمک کرده می‌تواند؟ کرزی هم او را با زاخیلوال فرد مورد اعتماد کرزی رخ کرد. زاخیلوال هم بدون کدام سند مبلغ ۴ میلیون دالر امریکایی را از نزد وی دریافت نمود. روزنامه از زبان فیروزی می‌افزاید که ما در مقابل این کمک ۴۳۰،۰۰۰ حساب بانکی دولت را دریافت نمودیم که از این طریق ماهانه ۴ میلیون سود داشتیم. ولی سهم‌دار دیگر «کابل بانک»، فرنود می‌گوید که در کنار این پول، فیروزی مبلغ ۲۰۰ هزار دالر را به عمر زاخیلوال و ۸۰۰ هزار دالر را به عمر داوودزی نیز به شکل رشوت پرداخته است. چون افراد شامل در این فساد در چوکی‌های بلند دولت لمیده‌اند، به این خاطر قضیه بعد از اندک سروصدا دفن شد.
• در ۱۴ فبروری ۲۰۱۱، روزنامه «نیویارکر» رسوایی مالی سه تن از اراکین دولت گندیده کرزی را فاش نمود. در این گزارش آمده که حنیف اتمر وزیر داخله پیشین، فاروق وردک وزیر معارف و یونس قانونی عضو ولسی جرگه به شکل رشوت از «کابل بانک» پول دریافت کرده، ولی معلوم نیست که هر یکی از این‌ها چه مبلغ را به‌دست آورده‌اند. گزارش می‌افزاید که قانونی اخذ پول از این بانک را به شکل کمک کمپاین انتخابات پارلمانی تایید نمود ولی مقدار آن را نگفت. گزارش به نقل از خلیل‌الله فیروزی چنین می‌نویسد:
«بسیاری از مقامات دولت آقای کرزی مزدبگیر «کابل بانک» هستند. هیچ‌یک از وزرا شهامت صحبت علیه ما را ندارند. آنان از ما هستند.»
این اخاذی هم بدون کدام پیگرد قانونی زیر خاک شد و در نتیجه همین خیانت‌های مقامات بود که در افتضاح «کابل بانک»، در یک اختلاس یک میلیارد دالری، بزرگ‌ترین کلاه‌برداری مالی تاریخ کشور رقم خورد.
از راست به چپ: شیرخان فرنود، خلیل‌الله فیروزی، حصین فهیم، گلبهار حبیبی و عبدالغفار داوی
• در ۲۰۱۱، بوی فساد و مرداری «کابل بانک» بالا شد. سهم‌داران عمده این بانک به مقامات بلندپایه دولت کرزی جیره می‌پرداختند تا به آرامی و بدون بازخواست فعالیت کنند ولی مرحله‌ا‌ی رسید که بانک به شکست قطعی روبرو گردید. این رسوایی که همه جهان از آن خبر شد، دولت وابسته کرزی تنها با ذکر نام چند تن از سهام‌داران بدون محاکمه و پیگرد قانونی اکتفا نمود. سهام‌دارانی که از این بانک پول دریافت نموده بودند و تا امروز حساب آن تسویه‌ناشده مانده قرار ذیل اند:
۱- شیرخان فرنود ۵۰۴ میلیون دالر
۲- خلیل‌الله فیروزی ۶۶،۹ میلیون‌دالر
۳- حصین فهیم (برادر قسیم فهیم) ۷۸ میلیون‌دالر
۴- گلهبار حبیبی ۳۹٫۷ میلیون دالر
۵- عبدالغفار داوی (شوهر شکریه بارکزی) ۳۷ میلیون دالر
۶- محمود کرزی (برادر حامد کرزی) ۲۲میلیون دالر
۷- هیوادوال ۱۵ میلیون دالر
۸- صوفی نثار ۱۴ میلیون دالر
۹- طاهر ظاهر ۱۱ میلیون دالر
۱۰- داوود نصیر ۹ میلیون دالر
از میان اینان تنها دو تن شیر خان فرنود و خلیل‌الله فیروزی به شکل نمایشی به مدت چند روز به‌مثابه مهمانان ویژه دولت به‌اصطلاح زندانی شدند ولی امروز همه شان با آن که محاکمه نشدند در چورهای بزرگ‌تر نیز سهیم شدند.
عمر زاخیلوال
• در ۳ اگست ۲۰۱۲، تلویزیون «طلوع» گزارش ویژه‌ای از دارایی‌های غیرقانونی عمر زاخیلوال، وزیر مالیه، را به نشر رساند. در گزارش آمده که طی ۵ سال یک و نیم میلیون دالر امریکایی به حساب زاخیلوال از منبع نامعلوم واریز شده‌است. در ضمن گزارش‌هایی نیز از دست‌داشتن او در اختلاس‌های کلان پول در گمرک‌های کشور به نشر رسید. در پی این افشاگری‌ها، زاخیلوال با تبلیغات در رسانه‌های اجتماعی کوشید خودش را پاک جلوه دهد و خود را خدمت‌گزارترین شخص وانمود کند. او این گزارش را مغرضانه گفت و افزود که تنها ۲۰۰ هزار دالر امریکایی را از «شرکت صافی لاندمارک» جهت کارزار انتخاباتی کرزی دریافت نموده‌است. با تشدید فشار رسانه‌ها بر او، وی نزد دیپلمات‌های خارجی رفته بغ زده گریست، قضیه همانجا خاتمه یافت و این فاسد تا کنون بر خزانه ملت تکیه زده‌است.
ابراهیم عادل
• نشریه «واشنگتن پست» به تاریخ ۱۸ نوامبر ۲۰۰۹، پرده از مرداری ابراهیم عادل، وزیر سابق معادن افغانستان، برداشت. این روزنامه فاش نمود که عادل در بدل اخذ ۳۰ میلیون دالر رشوت قرارداد دومین معدن بزرگ مس جهان، در «مس عینک» لوگر را به شرکت چینی، «شرکت گروه استخراج و ذوب فلزات» (Metallurgical Group Corp) ، داد. ابراهیم عادل بدون این که اوراق داوطلبی دیگر شرکت‌ها را مطالعه کند با دیدن بندل‌های دالر قرارداد را امضا کرد. روز نامه می‌نویسد:
«به قول یک مامور امریکایی که در استخبارات نظامی معلومات کافی دارد وزیر معادن و صنایع افغانستان آقامحمد ابراهیم عادل به گرفتن ۳۰ میلیون دالر امریکایی به‌عنوان رشوه از طرف شرکت چینی متهم شده‌است. این مقام امریکایی ادعا کرده‌است که پول متذکر در دسامبر ۲۰۰۷ در شهر دوبی بعد از امضای قرارداد ۲ میلیارد و نهصد میلیون دالر مس عینک به عادل پرداخته شده‌است.»
این وزیر خاین هم بدون اندک‌ترین بازپرس با پشتاره پول کشور را ترک نمود.
محمود کرزی
• محمود کرزی، برادر حامد کرزی، از جمله سران مافیا است که در قندهار زمین دولتی مربوط وزارت دفاع را غصب نموده‌است. زلمی زابلی در مصاحبه‌ای به تاریخ ۸ جنوری ۲۰۱۳ با «رادیو آزادی» گفت که محمود کرزی نیز بیش از ۲۰،۰۰۰ جریب زمین را در قندهار غصب نموده که بیشتر آن ملکیت وزارت دفاع است. برادران کرزی بر این زمین‌های غصب‌شده شهرکی به نام «عینو مینه» ساخته و قرار است ۱۳۰۰۰ خانه مسکونی را در آن بسازد. این چپاولگر هم بدون تصفیه حساب با ملت مانند سایر برادران جنایت‌کارش عیش و نوش می‌کنند.
عنایت‌الله قاسمی
• عنایت‌الله قاسمی چهره مفسد دیگر نظام پوشالی کرزی است. وی به‌حیث وزیر ترانسپورت کابینه کرزی ایفای وظیفه می‌نمود. این شخص در زمان تصدی این پست، پول هنگفت این وزارت را حیف و میل کرد و بزرگ‌ترین لطمه را به شرکت هوایی آریانا وارد کرد. ذبیح‌الله عصمتی، رییس پیشین شرکت هوایی آریانا، می‌گوید: «در زمان وزارت عنایت‌الله قاسمی و ریاست نادر آتش، آنان ۶۰ میلیون دالر اختلاس نموده و ۴۰ میلیون دیگر نیز به این شرکت خساره وارد نموده‌اند.»
لوی سارنوالی به تاریخ ۸ مارچ ۲۰۱۱، قاسمی را با بکس پر از دالر در میدان‌هوایی کابل دستگیر کرد ولی با گذشت دو روز، کریم خلیلی معاون دوم کرزی وی را رها و به خارج از کشور فرستاد.
امان‌الله امان، سخنگویی لوی سارنوالی، می‌گوید که وی شخصا به ۹ میلیون دالر اختلاس متهم است.
عمر داوودزی
• در ۲۵ اکتوبر ۲۰۱۰، نشریه «نیویارک تایمز» فاش نمود که عمر داوودزی جاسوس ایران در ارگ ریاست جمهوری افغانستان است که ماه یک یا دو بار بکس‌های پر از پول را به این کشور انتقال می‌دهد. این منبع می‌افزاید پولی که ایران به افغانستان می‌دهد، رقم بسیار بالا است. کرزی هم تایید کرد که داوودزی ماه یک یا دوبار یک میلیون دالر را از ایران به افغانستان انتقال می‌دهد. بعد از این رسوایی ارگ بود که کرزی داوودزی را ارتقای مقام داد و ابتدا سفیر افغانستان در پاکستان و بعد وزیر داخله مقرر کرد.
• به تعقیب افشای جیره‌گیری ارگ از رژیم پلید آخندی ایران، در ۲۹ اپریل ۲۰۱۳ نشریه «نیویارک تایمز» یک بار دیگر فاش نمود که سی.آی.ای نیز به دفتر کرزی ماهانه یک مقدار زیاد پول بدون حسابدهی می‌پردازد. خلیل رومان، رییس سابق دفتر کرزی، گفت: «ما به این پول جنیات می‌گوییم. به شکل مخفی داخل می‌شود و به شکل محرمانه بیرون می‌رود.» گفته می‌شود این پول در بین جنایت‌کاران تنظیمی تقسیم می‌شود تا منافع امریکا را در این کشور حفظ کنند. این رسوایی هم پس از چند روز سر و صدا، بسیار ماهرانه زیر زده شد.
احمد ضیا یفتلی
• «وال ستریت ژورنال» به تاریخ ۳ سپتامبر ۲۰۱۱ خبری را به نشر رسانید که در آن به اختلاس مالی جنرال احمد ضیا یفتلی اشاره شده بود. در گزارش آمده که یفتلی عامل اصلی فساد مالی بیست میلیون دالر پول نقد و به ارزش ۱۵۳ میلیون دالر تجهیزات طبی است که به شفاخانه چهارصد بستر اردو کمک شده بود. مقامات امریکایی در ابتدا این قضیه را جدی گرفتند ولی با پادرمیانی حکام افغان، دوسیه آن هم زیر زده شد.
محراب‌الدین مستان
• محراب‌الدین مستان یکی دیگر از فاسدان این دولت است که سند دزدی یک میلیونی وی در تمامی شبکه‌های اجتماعی به نشر رسید. وی مربوط به باند عبدالله عبدالله است و در زمان وزارت خارجه‌اش، او را منحیث دیپلمات در فرانسه مقرر کرد. پس از افشای این سند، سارنوالی کوشید تا وی را دستگیر و پول اختلاس شده را پس بگیرد ولی به زور عبدالله و فهیم این شخص هم مانند سایر دزدان در خارج از کشور آزاد می‌گردد.
یونس قانونی
• یونس قانونی وزیر پیشین معارف افغانستان به اختلاس ۲۵ میلیون دالر متهم است. او این پول را از بودجه دولت زد و بعد در کارزار انتخاباتی و مصارف شخصی صرف نمود. ملالی جویا زمانی در داخل پارلمان برای رسیدگی به این خیانت، صدایش را بلند نمود اما کسی آن را نشنید و از آنجایی که قانونی رییس پارلمان بود، با دسیسه‌ای جویا را اخراج نمود تا قضیه برای همیشه بخوابد. امروز این دزد بودجه تعلیم و تربیه کودکان وطن معاون اول فاسدترین دولت جهان است.
یونس نواندیش
• یونس نواندیش، شاروال کابل، در سال ۲۰۱۱ برای انتقال کثافات و مخروبه‌های سرک میدان هوایی-هوتل انترکانتیننتال، بیش از ۴۸ میلیون افغانی اختلاس نمود و به‌خاطر پنهان‌کردن آن اسناد جعلی ساخت که نشان می‌داد این مبلغ به شرکت ساختمانی «کوپی انترنشنل» پرداخت شده. ولی روزنامه «هشت صبح» به تاریخ ۵ جدی ۱۳۹۱ در یک گزارش تحقیقی نوشت به اسنادی دست یافته که نشان می‌دهد کثافات و مخروبه‌های این سرک، توسط وسایط ریاست حفظ و مراقبت شاروالی کابل انتقال داده شده‌اند. «ریاست امنیت ملی» وظیفه تعقیب آن را به دوش گرفت ولی آب از آب تکان نخورد. امروز هم همان نواندیش در چوکی خود پابرجاست و هر روز بوی فساد و غارتگری‌هایش بلند است اما از آنجایی که به «گلیم‌جمع» وابسته است، از هرگونه تعقیب عدلی و پاسخگویی معاف است.
احمدضیا مسعود
• در ۲ دسمبر ۲۰۱۰، روزنامه «گاردین» نوشت که اسناد نشرشده «ویکی لیکس» از مکتوب‌های سفارت امریکا در کابل فاش نموده که احمدضیا مسعود، برادر احمدشاه مسعود، در دوره اول ریاست جمهوری کرزی به‌حیث معاون اول ایفای وظیفه می‌نمود و در همان زمان حین سفر به دبی با ۵۲ میلیون دالر از طرف پولیس میدان‌هوایی دبی بازداشت شد اما در نهایت با همان پول توانست به لندن فرار کند و بدون این که کسی از او بپرسد دوباره به افغانستان برگشت و در این دور انتخابات نیز به حیث معاون اول زلمی رسول نامزد بود و حال هم نازدانه تیم اشرف غنی است.
نادر آتش
• نادر آتش، رییس پیشین شرکت هوایی آریانا، پس از آن که اختلاس مالی ده‌ها میلیون دالری‌اش در سال ۲۰۰۹ افشا شد، توانست با پاسپورت امریکایی خود و بکس‌های پر از پول کشور را ترک کند. اختلاس وی به حدی سنگین بود که در آن زمان روزنامه‌ها به وی لقب «قوغ» دادند.
صدیق چکری
• صدیق چکری، وزیر قبلی حج و اوقاف کابینه کرزی، هم پس از ربودن پول حجاج به آسانی توانست نزد بادارش به لندن فرار کند و با پول دزدی‌شده در آنجا بلدنگ بسازد و از عاید آن در کنار دریای «تیمز» لندن به عیش و عشرت ادامه دهد. او داماد ربانی است و پس از این خیانتش، حتا یکبار به دیدار ربانی به پاکستان آمد و بدون این که کسی به وی دست بزند، دوباره راهی لندن شد.
لیست این افراد مفسد دولت پوشالی و شاریده بسیار طولانی است که از حوصله این نوشته بیرون است. این کرکسان با این همه خیانت و جنایت، امروز هم شکم شان سیر نشده و به سان کفتارهای وحشی بر جان مردم چسبیده‌اند تا آخرین شیره جان آنان را نیز بمکند. اینان به همکاری صاحبان خارجی شان ده‌ها میلیارد دالر پول کمکی را که باید در بازسازی افغانستان صرف می‌شد، به جیب زده به میلیاردرهای کشور بدل گشتند. دزدی اینان به زدن از کمک‌های خارجی محدود نمانده و از درک گمرک‌ها، معادن، شاروالی‌ها، مواد‌مخدر، زمین‌دزدی و سایر جنایات نیز پول بی‌حساب به دست آوردند. تنها زمانی می‌توانیم که از شر این لاشخواران نجات پیدا کنیم و حساب پول ملت را از حلقوم کثیف خود و وارثان شان بیرون کشیم که دولت ملی، مردمی و دموکرات داشته باشیم و بس.
